Günümüz iş dünyasında şirketlerin, iç işlerine odaklanabilmek için dış kaynaklı kurumlardan destek alması oldukça yaygındır.
Regülatif entegrasyonlar, dış kaynaklı destek alırken dikkate alınması gereken önemli konulardan biridir. Bu kapsamda şirketler, Gelir İdaresi Başkanlığı (GİB) tarafından belirlenen koşulları sağlayarak kazandıkları yetki ile mükellef adına e-fatura, e-defter, e-arşiv fatura, e-irsaliye gibi elektronik kayıtları oluşturabilen özel entegratörler ile çalışmaktadır.
Söz konusu süreçte yaşanabilecek aksaklıklar firmalarda büyük yaptırımlara neden olabileceği için entegratör seçiminde hassas davranılması büyük önem arz etmektedir.
E-dönüşüm servis sağlayıcısının değiştirilmesine karar verdikten sonra, herhangi bir sorun yaşamadan sorunsuz bir geçiş sağlamak için aşağıdaki süreci göz önünde bulundurmanız önemlidir.
Yeni bir e-dönüşüm sağlayıcısına geçiş zor bir görev gibi gelebilir ancak bu adımları takip etmek, geçişin mümkün olduğunca sorunsuz olmasını sağlayacaktır.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura ve vergi zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Sürekli gelişen ve büyüyen, yeniliği ve teknolojiyi takip edebilen firmalar için oldukça cazip fırsatlar sunan e-ticaret alanında bir operasyon başlatmayı düşünüyorsunuz ya da e-ticaret operasyonunuza yeni başladınız; peki e-dönüşüm adına neler yapmanız gerektiğini biliyor musunuz?
Türkiye’de faaliyet gösteren e-ticaret işletmelerinin; dijital vergi dönüşümü çağında varlıklarını sürdürerek başarılı olabilmeleri için dijital vergi stratejilerini hızla uygulamaya geçirmeleri gerekiyor. Bu konuda yapılması gereken tüm hazırlıklar, kullanılması zorunlu e-belgeler ve ilgili başvuru süreçleri, e-ticarette e-belgelerin operasyonu ve gerekli durumlarda iptal-iade senaryoları Sovos Türkiye webinarında tüm detaylarıyla paylaşıldı.
Neler Anlatıldı?
Yayın kaydını buradan izleyebilirsiniz.
Gelir İdaresi Başkanlığı (GİB) tarafından 19 Ekim 2019 tarihinde yayımlanan Genel Tebliğ ile e-dönüşüm uygulamalarının kapsamı hem uygulama hem de mükellefler açısından genişledi. Bu kapsamda yıllık cirosu 5 milyon TL ve üzeri olan işletmeler için e-fatura uygulaması ve beraberinde e-arşiv fatura kullanımı zorunlu oldu.
2020 yılı içinde brüt satış hasılatı 5 milyon TL ve üzeri olan mükellefler için de 1 Temmuz 2021 itibariyle e-arşiv faturaya geçiş zorunluluğu geliyor.
E-arşiv fatura dijital ortamda oluşturulabilen ve e-fatura mükellefi olmayan kişilere elektronik fatura gönderimini mümkün kılan bir e-belgedir.
GİB’in yayımladığı tebliğ’e göre;
E-arşiv fatura uygulamasına dahil olmayan mükelleflerce, 1 Ocak 2020 tarihinden itibaren vergi mükellefi olmayanlara düzenlenecek faturaların vergiler dahil toplam tutarı 30.000 TL’yi veya vergi mükelleflerine düzenlenenler açısından vergiler dahil toplam tutarı 5.000 TL’yi aşması halinde faturanın e-arşiv fatura olarak GİB Portalleri üzerinden düzenlenmesi zorunludur.
GİB tarafından yayımlanan kılavuza göre, e-arşiv fatura uygulamasına üç farklı yöntem ile entegre olunabilir.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura ve vergi zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Son yıllarda yaşanan teknolojik gelişmeler neticesinde, ticari kurum ve kuruluşlar yürütülen finansal süreçleri kontrollü olarak elektronik ortama taşımaya başladılar. E-dönüşüm uygulamaları ile kurumların finansal süreçleri düzenlenerek iş verimlilikleri arttırıldı. Türkiye’deki e-dönüşüm sistemi, e-fatura, e-defter, e-arşiv, e-bilet, e-mutabakat ve e-irsaliye gibi uygulamaları kapsamaktadır.
En son yayınlanan tebliğe göre, 2018 veya 2019 hesap dönemleri brüt satış hasılatı 5 Milyon TL ve üzeri olan mükellefler e-fatura ve e-arşiv fatura zorunlu geçişlerini 1 Temmuz 2020 tarihi itibarıyla gerçekleştirdiler. 2020 veya müteakip hesap dönemleri brüt satış hasılatı 5 Milyon TL ve üzeri olan mükellefler ise ilgili hesap dönemini izleyen yılın yedinci ayının başından itibaren, e-fatura ve e-arşiv uygulamasına geçmek zorundadırlar.
E-fatura ile e-arşiv fatura arasındaki ayrıştırıcı özelliklerin en önemlileri aşağıdaki gibidir:
Dijital dönüşüm ile sıklıkla duyulan e-arşiv, kâğıt faturanın hazırlanma, basım ve gönderim maliyetini ciddi oranda azaltırken sağladığı diğer faydalar şöyledir:
E-arşiv fatura sistemi, uluslararası standartlara uygun bir politika izleyerek firmaların çağa ayak uydurmasını mümkün kılar.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura ve vergi zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Son on yıla damgasını vuran teknoloji, şirketleri ve ekonomileri de büyük ölçüde etkiledi. Farklı sektörlerde yapılan inovasyon çalışmaları, altyapı güçlendirmeleri ve Endüstri 4.0 kavramı şirketlerin ajandalarına hızla girdi. Bilgi kaynaklarına ulaşma hızı, yorumlama ve raporlama becerisi şirketlerin geleceğe ilişkin öngörülerini tıpkı sanayi devriminde olduğu gibi bambaşka bir noktaya taşıdı.
Günümüzde bilgiye erişim şirketler için çok kolaylaştı. Şirketler büyük veri sayesinde geleceklerini stratejik olarak tasarlarken, gerçek kişiler ise satın aldıkları ürün ve hizmetler hakkında çok daha fazla bilgi sahibi olabiliyor. Ancak büyük verinin tek paydaşı yalnızca kişiler ve şirketler değil. E-dönüşüm sürecinde kamu kurumlarını da göz önünde bulundurmak gerekiyor.
Türkiye’de e-dönüşüm süreci uzun yıllardır devam ediyor. Özellikle son on yıldaki güncellemeler ile Türkiye, başta Gelir İdaresi Başkanlığı (GİB) ve bakanlıklara bağlı diğer kurumlar vasıtasıyla globalleşen dünyada adından sıkça söz ettirir oldu. Uzun yıllar önce vergi mükelleflerinin hayatına giren e-fatura, bugün birçok ülkenin gerçekleştirmek istediği dijital dönüşüm yolculuğuna rehberlik etti. Türkiye’de e-dönüşüm çözümleri üreten şirketler çeşitli ülkelere yazılım ve hizmet ihracatı yapar oldu.
Kamu kurumlarının farklı alanlarda uygulamaya geçirdikleri düzenlemelerin bildirimi tebliğler aracılığıyla devam ediyor. GİB ise elektronik uygulamalarda kazandığı tecrübeleri yeni regülasyonların uygulanmasında kullanıyor. Yayımlanan taslak tebliğ ve kılavuzlar, şirketlerin bu karşılıklı öğrenme ve dönüşüm sürecine uyumunu kolaylaştırıyor.
Başkanlığın hayata geçirdiği regülasyonların en temel amacı vergi kayıplarını önlemek. GİB bu sayede;
GİB bu süreçleri, vergi dairelerini dijitalleştirme, beyanname sistemlerini güçlendirme, e-dönüşüm süreçlerini artırma gibi hizmetlerle sağlıyor. GİB’in son yayımladığı 509 nolu tebliğ güncelleme taslağı, Türkiye’nin bu süreçteki amacını daha net gösteriyor. Türkiye’de e-fatura ve benzer uygulamaların yaygınlaşması ile beraber yakın gelecekte BA/BS beyannamelerine de ihtiyaç kalmayabilir.
E-Dönüşüm uygulamaları, çevremize ve ekosistemimize sağladığı katkıdan dolayı sosyal sorumluluk projeleri ile de yakından ilgili. Ekonomiler hızla büyürken, çevreye duyarlılık azalabiliyor. Önceleri ciltlerce basılan defterlerin aksine e-belgelerin sağladığı fayda muhasebe süreçlerinin hızlanmasının ve sarf giderlerinin azalmasının çok ötesinde… Milyonlarca ağacın kâğıda dönüştürülmesinin önüne geçen e-dönüşüm, ormanları ve dolayısıyla tüm canlıları koruyarak gelecek nesillere daha yaşanabilir bir dünyayı mümkün kılıyor.
Dönüşümün sadece e-fatura, e-defter ve e-irsaliye ile sınırlı kalmaması; e-SMM, e-müstahsil makbuzu, e-dekont, e-bilet, e-gider pusulası, e-adisyon gibi uygulamaların da bu sürece katılması ise Türkiye’deki regülasyonlara bakışı ve varılmak istenen noktayı kesin bir şekilde gösteriyor.
Şimdi ise şirketler e-dönüşümü hızla içselleştirerek sorumluluğu devralıyor ve düzenleyici kurumlara yön veriyorlar. Bu da gerçekleştirilmek istenen amaca giden en hızlı ve zahmetsiz yolun temelini oluşturuyor.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura ve vergi zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Gelir İdaresi Başkanlığı’nın (GİB) e-dönüşüm kapsamında belirlediği yeni düzenlemeler ardı ardına hayata geçti. Herhangi bir malın sevkiyatı gerçekleşmeden önce düzenlenmesi zorunlu olan e-irsaliye belgesine ilişkin yeni düzenleme de 1 Temmuz 2020 tarihi itibariyle yürürlüğe girdi. Yeni düzenlemeye göre belli işletmeler, ciro eşiğine ve faaliyet gösterdikleri sektöre bağlı olarak e-irsaliye uygulamasını kullanmaya başladılar. Yeni düzenlemeyle ilgili mükelleflerin en çok merak ettiği konu ise, alıcısı belli olmayan ya da alıcısı e-irsaliye kullanıcısı olmayanlara düzenlenen e-irsaliyelerin nasıl yönetileceği konusu.
Türkiye içinde belli bir malı taşımak için yasal olarak e-irsaliye oluşturmak gerekiyor. İşletmeler, alıcının e-irsaliye uygulamasına kayıtlı olmadığı, alıcının kim olacağının belli olmadığı ya da ne miktarda mal alacaklarının belirsiz olduğu senaryolar ile karşılaşabilirler.
Bu senaryolar karşısında GİB, mükellefler için çözüm olarak “Sanal Alıcı” uygulamasını sunuyor. Mükelleflerin karşılaştıkları senaryolar, belge üzerindeki alıcı VKN alanı ile birbirlerinden ayrışıyor. Malı kimin teslim alacağının bilinmediği durumlarda kolayca e-irsaliye oluşturabilmek için sistemdeki “Muhtelif Müşteriler” seçeneğini kullanmak gerekiyor. Muhtelif Müşteriler e-irsaliyesinde unvan alanına “Muhtelif Müşteriler” yazılırken, VKN alanına ise “5555555555” numarasını girmek gerekiyor.
Özellikle ihracatla uğraşan işletmelerin karşılaştıkları bir senaryo da malın gönderildiği alıcının sisteme kayıtlı olmaması. Bu işletmelerin, yurt dışına gönderdikleri mallar için aynı Türkiye içinde olduğu gibi e-irsaliye keserek bildirimde bulunmaları gerekiyor. Alıcının sisteme kayıtlı olmaması durumunda mükellefler, özel entegratörlerin sunmuş olduğu sistemde alıcı olarak “Gelir İdaresi Başkanlığı e-İrsaliye Sanal Alıcısı” seçeneğini kullanıyor ve VKN bölümüne “3900892152” yazarak gönderi yapıyor. Bu gibi senaryolarda, e-irsaliyeler alıcısına sistem içinden iletilemese de düzenleyici tarafından e-posta gibi elektronik ortamdan ya da kağıt çıktı aracılığıyla teslim edilebiliyor.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura ve vergi zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Serbest meslek makbuzu, serbest meslek sahibi kişilerin mesleki faaliyetleri karşılığında yaptıkları tahsilatlar için düzenledikleri bir evraktır. Freelance çalışan olarak da adlandırılan, kişisel bilgi ve becerileriyle iş yaparak, herhangi bir işverene bağlı olmadan para kazanan meslek erbabına, serbest meslek sahibi denir. Serbest meslek sahiplerinin kazancı, bilimsel veya mesleki bilgiye dayanır ve resmi ya da yarı resmi olmayan işler dışındaki tüm meslekler, serbest meslek olarak tanımlanır.
Serbest mesleklerini icra ederek kazanç elde eden mükelleflerin de kanunlarımızca vergilendirilmesi gerekiyor. Serbest meslek sahipleri kazançları konusundaki bilgilendirmeyi kimi zaman doğrudan, bazen de mali müşavirler aracılığıyla yaparak, Maliye Bakanlığı’na bildirimde bulunuyor. Rehber, avukat, kendi muayenehanesinde iş yapan doktorlar, danışmanlar, yazarlar, noterler, sanatçılar hatta mali müşavirlerin kendileri bile serbest meslek erbabı olarak sayılıyor ve Maliye Bakanlığı’na bu bildirimde bulunmaları gerekiyor.
Daha önce kâğıt makbuz keserek mali işlemleri için belge düzenleyen serbest meslek çalışanları, GİB’in yayımladığı tebliğ ile birlikte 30 Haziran 2020 tarihi itibari ile e-serbest meslek makbuzu(e-SMM) kullanmaya başladı. e-SMM uygulamasına geçilmesiyle birlikte hem serbest meslek sahiplerinin hem de onların mali akışını düzenleyen mali müşavirlerin de iş süreçleri kolaylaşmış oldu. Makbuz kesmek, gelir gider takibi yapmak, tahsilatları takip etmek gibi işlemler elektronik ortama taşınınca, tüm bu işlemleri tek bir ekrandan yönetme kolaylığı sağlandı. Mali müşavirler bu sayede serbest meslek sahiplerinin hizmetlerini verdikten sonra brüt gelirini, KDV’sini ve stopajını hesaplamayı da rahatlıkla bilgisayar ekranlarından yapar hale getirdiler. Daha önce kâğıt belge yüküyle uğraşan müşavirler elektronik ortamda tüm bilgilere ulaşırken bir yandan da diledikleri her yerden çalışma esnekliğine de kavuştular.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Serbest mesleğe sahip ve aktif olarak faaliyet gösteren tüm kişilerin, her türlü tahsilat için serbest meslek makbuzu(SMM) kullanması zorunludur. Bu makbuz, 487 ve 509 no.lu VUK Genel Tebliğleriyle, dijitalleşmiş ve zorunlu hale gelmiştir.
Serbest meslek ile uğraşan bireylerin, mesleki faaliyetlerini ilgilendiren tüm tahsilatlarda düzenlemek ve kesmek yükümlülüğünde olduğu belgeye SMM denir. Hukuki olarak, fatura ve fiş muadili sayılan, değerli evrak niteliğindeki SMM, tüm hizmetlerin karşılığında tahsil edilen ücretin kanıtıdır.
SMM düzenlenmeden önce bir takım şartların sağlanması gerekir:
Diğer dokümanlar gibi Serbest meslek makbuzu da e-dönüşüm sürecine girdi. 1 Ocak 2018 tarihi itibariyle gönüllü olarak kullanılmaya başlandı ve 30 Haziran 2020 tarihinde ise zorunlu hale geldi.
Noterler hariç mali müşavir, avukat, doktor, mimar, mühendis ve sanatçı gibi SMM düzenleme zorunluluğu olan vergi mükellefleri şimdi e-SMM düzenlemek zorundalar. Bu uygulama ile serbest meslek erbapları artık tahsilatları için düzenleyecekleri makbuzları dijital ortamda hazırlayacak, kağıt ya da mail olarak iletecekler. Raporlamalar ise günlük olarak birlikte çalıştıkları özel entegratör üzerinden gerçekleştirilecek.
e-SMM dijital ortamda oluşturulur, gönderilir ve saklanır. e-SMM kağıt makbuz oluşturma, kargolama ve arşivleme gibi fiziksel basamakları kaldırarak maliyeti düşürür ve serbest meslek erbaplarının verimliliğini arttırır.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
1 Temmuz 2020 tarihinde e-irsaliye uygulamasına birçok farklı sektörden neredeyse 60.000 yeni şirket katıldı. Birçoğu uygulamanın, şirket süreçlerini kesintiye uğratacağını düşünüyordu. Bu durumun en büyük sebebi 509 Sayılı tebliğinin ve e-İrsaliye Uygulama Kılavuzu’nun (Kılavuz) ihtiyaç olan tüm detayları karşılayamamasıydı. Başkanlıktan alınan bilgiler ve başkanlığa iletilen sorular ile kayıtlı kullanıcılara birçok bilgi aktarılmış olsa da kılavuz güncellemesi uzun süredir bekleniyordu.
16 Temmuz’da Başkanlık beklenen güncellemeyi yayımladı. Beş madde güncellendi ve 13 yeni cevap eklendi. Dikkat çeken konular ise:
E-İrsaliye uygulaması hayata geçirildiği günden itibaren, mal sevkiyatının başlayabilmesi için GİB onayının gelmesi bekleniyordu. E-İrsaliye önce düzenleniyor, özel entegratör ya da diğer yöntemler vasıtasıyla başkanlığa iletiliyor ve ancak sadece başkanlık tarafından onay gelmesi sonucunda araç yola çıkabiliyordu. Bu durum birçok sektörün satış ve dağıtım sürecini olumsuz etkiliyordu.
Entegratörler tarafından başkanlığa iletilen bu konu üzerine başkanlık konuya yeni bir yorum getirdi. Artık, özel entegratör vasıtasıyla e-irsaliye uygulamasına dahil olan mükellefler için, özel entegratörün e-irsaliyeyi alması ve onay vermesi taşıma için yeterli olacak. Özel entegratör ise kendisine gelen e-irsaliyeyi azami 15 dakika içinde başkanlığa iletecek. Böylelikle çok daha hızlı irsaliyeleşme ve dağıtım gerçekleşebilecek.
Kılavuzun ilk versiyonunda oldukça kafa karıştırıcı olan bu madde (15.5 No’lu madde) şimdi çok daha anlaşılır hale geldi. Sevkiyatın başladığı lokasyonda eğer e-irsaliye düzenlenemiyorsa, e-irsaliye şirkette düzenlenebilir. Ancak sevkiyat için de bir matbu irsaliye düzenlenmeli ve e-irsaliye üzerinde bulunan bilgiler bu irsaliye üzerine yazılmalıdır.
Eğer o esnada ortamda bir matbu irsaliye bulunmuyorsa, taşımayı yapan kişi ya da kurumla, e-İrsaliye belgesinin elektronik ortamda gösterimine olanak sağlayacak gerekli bilgiler (e-İrsaliye düzenleyicisinin VKN/TCKN bilgisi ile e-İrsaliye Belge Numarası) paylaşılmalı.
Matbu irsaliye senaryosu, taslak kılavuzda yer almış ancak tebliğ ve yayımlanan kılavuzda yer almamıştı. Bu konu 16 Temmuz’da tekrar gündeme geldi ve güncelleme ile kılavuza “Matbudan” senaryosu eklendi.
“Matbudan” senaryosu; taşımanın, kılavuzda belirtilen sebepler altında, matbu senaryo ile yapılması ve izleyen iş günü içerisinde bu matbu irsaliyenin elektronik irsaliyeye dönüştürülmesidir. Böylece artık, kılavuzda belirtilen sebepler altında, mükellefler matbudan senaryosu ile taşımalarını gerçekleştirebilir hale gelmiştir.
Matbu irsaliye üzerinde “e-İrsaliyeye Dönüştürülecektir” ibaresi ile taşıyıcı(şoför adı-soyadı-TCKN) ve araç plaka bilgisinin yer alması gerekir.
Ek olarak güncellenen kılavuzda bazı önemli senaryolara ve konulara da değinilmiştir:
Ayrıca GİB 509 nolu tebliğin güncellenmesi için taslak doküman yayımladı. Tebliğ güncellenmesi için çalışmalara devam edildiğİni ve 27 Temmuz 2020 tarihine kadar efatura@gelirler.gov.tr adresinden firmaların yorum ve düşüncelerini toplayacağını resmi twitter adresinden duyurdu.
Vergi teknolojileri alanında dünya lideri olan Sovos, mükelleflerinin e-irsaliye uyumluluğunu kolaylıkla yönetmelerini sağlıyor.
Kuralların bir ağırlığı olması için, kural koyucuların kuralları ya ödül ya da ceza ile taçlandırılması gerekiyor. Vergi mevzuatı alanında kural koyucular, yani yasa koyucular ya da vergi daireleri, kurallara uyulmaması durumunda genellikle cezayı seçerler. Öyle ki, bu cezalar genel olarak şahısların kurala uygun hareket etmelerini sağlar. Bu temel kavram aynı zamanda Türk elektronik belge mevzuatında da uygulanır ve kurallara uyulmaması durumunda mükellefleri cezalandırmak üzere belirlenmiş yaptırımlar da vardır.
Cezalar iki kategori altında toplanır: E-fatura, e-arşiv faturaları ve ihracat faturaları için öngörülen cezalar; ve e-irsaliye için öngörülen cezalar.
509 Sayılı Vergi Usul Kanunu Tebliği Madde 6 (tebliğ) uyarınca, aşağıda belirtilen senaryolar e-fatura (e-fatura, e-arşiv ve ihracat faturaları) gerçek tutarının ya da kayıp tutarının %10’u oranında bir ceza ile sonuçlanır. Her bir fatura için para cezası 350 TRY (yaklaşık 50 Euro) tutarından daha az olamaz ve her belge türü için yıllık olarak azami para cezası tutarı 180.000 TRY’ye (yaklaşık 25.700 Euro) kadar çıkabilir. Bu aşağıdaki durumlarda geçerlidir:
Cezalar sadece düzenleyene değil aynı zamanda fatura alıcısına da uygulanır. Bu yüzden, bu fatura alıcılarının e-fatura süreçleri konusunda dikkatli olmaları gerekir.
E-irsaliye kurallarına uymama durumunda her bir belge için 350 TRY (yaklaşık 50 Euro) para cezası uygulanır. Yıllık olarak azami para cezası tutarı 180.000 TRY’ye (yaklaşık 25.700 Euro) ulaşabilir fakat bu tutarı aşamaz. Bu azami para cezaları her yıl artarak güncellenir.
Kurallara uymama olarak değerlendirilen altı durum vardır:
Karmaşık yapılı yargı ve ağır şekilde düzenlenmiş e-belge çerçevesi ile Türkiye’de iş geliştirmek ve operasyonlarını yönetmek için, mükellefler ellerinde uyumlu e-belge işlemleri olduğundan emin olmalıdırlar. Aksi takdirde, belirtilen para cezaları uygulanabilir.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
3 Nisan 2020 tarihinde, Gelir İdaresi Başkanlığı e-defter sitesinde e-Defter Saklama Kılavuzu’nu yayımladı.
Bu kılavuz, e-defterlerin ikinci kopyalarının saklanması konusunda hizmet vermek isteyen özel entegratörlere sağlamaları gereken koşulları ve saklama sisteminin genel işleyişini anlatıyor.
19 Ekim 2019’da yayımlanan e-Defter Tebliğ’inde, e-Defterler ve Berat dosyalarının ikincil kopyalarının güvenlik ve koruma amacıyla kayıtlı özel entegratörlerin veya GİB’in veritabanında 10 yıl saklanması gerektiğini belirtiyor. Bu sebeple, e-Defter sisteminde yaratılan her dosyanın ikinci kopyasının saklanması gerekiyor. Yeni kılavuz sadece bu ikincil saklama sürecine ilişkin hizmet vermek isteyen özel entegratörlerin uyması gereken şartları öngörüyor.
e-Defterlerle ilişkin; defter tutma, berat dosyası oluşturma ve diğer işlemler gibi hizmetler bu kılavuzun bir parçası değil. e-Defter hizmeti sunmaya yetkili özel entegratörler e-deftere ilişkin olan bu hizmetleri sunabilirler.
Kılavuz, özel entegratörlerin e-defter ve e-defter kapsamında tutulması gereken diğer belgelerin ikincil kopyalarını saklanma hizmetini sunabilmeleri için uymaları gereken kriterleri berlirtiyor;
Özel entegratörlerin, e-defter saklama hizmeti sunabilmeleri için, bu kriterleri karşıladıklarını gösteren dokümanları GİB’e göndermeleri ve GIB’den onay almaları gerekiyor.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Gelir İdaresi Başkanlığı 26 Mart tarihinde yayımladığı duyuru ile e-Defter ve beratların son yüklenme tarihlerini erteledi. Tüm dünyada etkisini gösteren Covid-19 salgını sebebiyle, çeşitli hükümetlerin şirketleri ve ekonomilerini koruyabilmek adına birtakım önlemler aldığını görüyorduk. Şimdi ise sıra Türkiye’de.
24 Mart’ta yayımlanan 518 sayılı Genel Tebliğ, bu durumdan en çok etkilenen, belirli sektörlerde faaliyet gösteren gelir vergisi mükellefleri ile kurumlar vergisi mükelleflerinin, 1 Nisan 2020 ve 30 Haziran 2020 tarihleri arasında mücbir sebep durumunda olmalarını öngörmektedir. Bu mükellefler e-Defter ve beratlarını Temmuz 2020’de ibraz edeceklerdir.
Özetleyecek olursak, gelir vergisi mükelleflerinin Aralık 2019 dönemine ait defterlerini, 31 Mart 2020 tarihine kadar tamamlamaları gerekiyordu. Bu duyuru ile beraber süreç Nisan 2020 tarihine ertelenmiş oldu.
Belirlenen yeni ibraz tarihleri şu şekildedir;
Bununla beraber geçtiğimiz hafta farklı mükellef grupları için beyanname ibraz tarihlerinde de ertelemeler gerçekleşti. Detaylı bilgi için GİB’in internet sitesini ziyaret edebilirsiniz.
GİB bu duyuruyu yaparken, son tarihi 1 Temmuz 2020 olan e-İrsaliye uygulaması zorunlu canlıya geçiş tarihi hakkında herhangi bir değişiklik ya da açıklama yapmadı.
COVID-19 sebebi ile, vergi idareleri tarafından yapılan değişiklikleri izleyen global regülasyon akışına buradan ulaşabilirsiniz.
Daha fazla nasıl yardımcı olabileceğimizi öğrenmek için lütfen iletişime geçin.
Uzun zamandır beklenen, elektronik irsaliye sürecinin işleyişini ve firmaların sıkça sordukları soruların cevaplarını içeren e-İrsaliye Uygulama Kılavuzu, Şubat ayının son gününde GİB Elektronik Belge internet sitesinde yayımlandı.
Kılavuzda; uygulama, uygulamanın kapsamı ve yapısı, farklı senaryolar ve özellik arz eden durumlar ele alınıyor. Böylelikle, e-irsaliye sistemine geçiş yapacak firmaların soruları çözüme kavuşturuluyor.
E-irsaliye mal hareketlerinin elektronik ortamda düzenli izlenebilmesi için, hali hazırda kağıt ortamda düzenlenmekte olan “sevk irsaliyesi”sinin elektronik halidir.
Elektronik irsaliye, sevk irsaliyesi ile aynı hukuki niteliklere sahiptir ancak düzenlenmesini, iletilmesini, muhafaza ve ibraz edilmesini dijital ortama taşır.
GİB tarafından yayımlanan tebliğe göre, e-irsaliye uygulamasının zorunluluk kapsamına giren mükellefler şu şekildedir;
Komisyoncu veya tüccar olarak sebze ve meyve ticareti ile iştigal eden mükellefler
Başkanlık analizi neticesinde riskli ya da vergiye uyum düzeyi düşük olduğu tespit edilen mükellefler
Komisyoncu veya tüccar olarak sebze ve meyve ticareti ile uğraşan mükellefler geçişlerini 1 Ocak 2020 tarihi itibari ile tamamladılar. Zorunluluk kapsamına giren diğer mükellefler ise 1 Temmuz 2020 tarihi ile geçişlerini tamamlamalılar.
Ayrıca başkanlık tarafından riskli veya vergi uyum düzeyi düşük olarak değerlendirilen mükellefler de kendilerine bildirimi yapıldıktan en az üç ay sonra e-irsaliye uygulamasına geçişlerini tamamlamalılar.
Temel kavramların açıklanmasının yanı sıra bu kılavuzun daha önceden duyurulan senaryoları detaylı bir şekilde açıklaması mükelleflerin kafasını karıştıran bir çok soruyu yanıtlıyor. Buna ek olarak, farklı konulara ilişkin de detaylı açıklamalar yer alıyor.
Bu senaryolarda temel konu başlıkları aşağıdaki gibidir;
Diğer açıklamalara konu olan başlıklar ise aşağıdaki gibidir;
Yapısal olarak tatmin edici cevapların verildiği dökümana GIB e-Belge sitesi üzerinden ulaşabilir ya da geçiş sürecinizi kolaylaştırmak ve hızlandırmak için bizimle iletişime geçebilirsiniz.
e-İrsaliye Uygulama Kılavuzu’na ve Sovos e-Dönüşüm çözümlerine ilişkin tüm sorularınız için bizimle iletişime geçin.
2019 yılı, Türkiye’de faaliyet gösteren şirketler için, vergi düzenlemeleri ve elektronik fatura açısından hareketli bir yıl oldu.
E-fatura uygulamasının kapsamı, ilk tanıtıldığı 2012 yılından beri, kademeli olarak arttırılarak bugüne kadar geldi ve artık şirketler 2020 yılı ve ilerisi için getirilen yasal düzenlemelere adapte olarak uyum sağlamak zorunda.
Vergi Usul Kanunu hakkında yayımlanan Genel Tebliğ’e göre, artık daha fazla vergi mükellefi, zorunlu e-fatura uygulamasına geçiş yapacak.
19 Ekim 2019’da yayımlanan Genel Tebliğ; e-arşiv, e-irsaliye, e-serbest meslek makbuzu, e-müstahsil makbuzu, e-bilet, e-gider pusulası, e-sigorta komisyon gider belgesi, e-sigorta poliçesi, e-döviz alım satım belgesi gibi diğer elektronik belgeleri de kapsıyor.
1 Temmuz 2020 tarihi itibariyle, 2018 veya 2019 hesap dönemleri brüt satış hasılatı 5 Milyon TL ve üzeri olan mükellefler, e-fatura uygulamasına zorunlu geçiş yapacaklar.
2020 ve ilerleyen hesap dönemlerinde bu koşulları sağlayan mükellefler de, bir sonraki hesap yılının yedinci ayının başından itibaren e-fatura sistemine geçecekler.
Gelir İdaresi Başkanlığı, Türkiye’de faaliyet gösteren işletmeler için bazı sektörel parametreler de belirledi.
Buna göre; Türkiye Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu’ndan lisans alan mükellefler, komisyoncu veya tüccar olarak sebze-meyve ticaretiyle iştigal eden kişiler, internet hizmet sağlayıcıları, hizmetlerin alım-satımı, kiralanması veya dağıtımı işlemlerine aracılık eden vergi mükellefleri de cirolarından bağımsız olarak e-fatura uygulamasına geçiş yapacaklar.
E-fatura uygulamasına benzer şekilde e-arşiv fatura uygulaması da 1 Ocak 2020’den itibaren, aracı hizmet sağlayıcıları, internet ortamında ilan yayınlayanlar ile internet reklamcılığı hizmet aracıları için zorunlu hale geldi.
Ayrıca, e-fatura ve e-arşiv fatura uygulamasına dahil olmayan mükelleflerce, vergi mükellefi olmayanlara düzenlenen faturaların; B2B işlemler için 5.000 TL’yi ve B2C işlemler için 30.000 TL’yi aştığı durumlarda, e-arşiv fatura düzenlemek zorunlu hale getirildi.
Ülkemiz, vergi raporlamada daha fazla kontrol sahibi olmak ve daha ayrıntılı vergi detayı talep etmek suretiyle KDV açığı ile mücadele etmeye devam ediyor.
Dolayısıyla; Türkiye’de faaliyet gösteren işletmelerin, artan dijital vergi dönüşümü taleplerine yönelik güçlü bir e-fatura stratejisine sahip olmaları gerekiyor.
Verginin geleceğine yönelik detaylı bilgi almak için İngilizce olarak hazırlanan Trends: Continuous Global VAT Compliance dökümanını indirebilir, haberleri ve son gelişmeleri takip etmek için bizi LinkedIn ve Twitter üzerinden takip edebilirsiniz.
Türkiye, 2010 yılından beri vergi toplamak ve toplanan vergilerin raporlanmasını sağlamak için merkezinde Gelir İdaresi Başkanlığı’nın (GİB) bulunduğu dijital çözümlere ve uygulamalara yer veriyor. Buna bağlı olarak, Güvenli Mobil Ödeme Sistemi için de yeni bir düzenleme yapılması bekleniyordu.
GİB tarafından ilk olarak 1 Haziran 2019 tarihinde tebliği yayınlanan Güvenli Mobil Ödeme sistemi; her ölçekten işletmenin vergiye ilişkin tüm belgeleri dijital olarak oluşturmasını, iletmesini ve saklamasını sağlıyor.
Şu ana kadar başvuru, izin ve onay konusunda kısıtlı bilgiye sahip olan vergi mükellefleri ve finans kuruluşları, 30 Aralık 2019 tarihinde GİB tarafından yayımlanan uygulama kılavuzu ile bilgilendirildiler.
Buna göre, yazarkasa ve POS kullanıcısı olan kişi ve işletmeler artık Güvenli Mobil Ödeme Sistemi’ne geçiş yapacaklar.
Yayımlanan kılavuzda; vergi mükelleflerinin sorumluluklarına, teknik gerekliliklere ve farklı satış senaryolarına sahip finansal kuruluşların yetkilendirme ve onay süreçlerine dair aşağıdaki ayrıntılara yer verildi:
Artık vergi mükellefleri ve finans kuruluşları, yeni bir sistem altyapısı oluşturmaksızın Güvenli Mobil Ödeme Sistemi’ne geçiş yapacaklar.
Ayrıca ilgili uygulamanın hibrit yapısı sayesinde, işletmeler finansal işlemlerinde hem yazarkasaları hem de mobil cihazları kullanabilecekler.
Vergi mükellefleri; fazladan ödenen aylık ücretleri, banka anlaşma maliyetlerini, POS cihazı ücretlerini, yazarkasa ve baskı maliyetlerini Güvenli Mobil Ödeme Sistemi ile ortadan kaldıracaklar.
Güvenli Mobil Ödeme Sistemi’nin prosedürlerine ilişkin daha fazla bilgi almak ve yasal düzenlemelere dair haberleri takip etmek için bizimle iletişime geçebilirsiniz.
01.01.2020 tarihinde e-Arşiv Fatura Uygulaması’na zorunlu geçiş yapılacak!
Yazımızda, Gelir İdaresi Başkanlığı (GİB)’in yayımladığı tebliğe dair detayları ve sizler için derlediğimiz soruları bulabilirsiniz.
Tebliğ’e göre;
e-Arşiv Fatura uygulamasına dahil olmayan mükelleflerce 1.1.2020 tarihinden itibaren düzenlenecek faturaların vergiler dahil toplam tutarının 30.000 TL’yi (vergi mükelleflerine düzenlenenler açısından vergiler dahil toplam tutarın 5.000 TL’yi ) aşması halinde söz konusu faturaların e-arşiv fatura olarak e-belge düzenlenme portalı üzerinden düzenlenmesi zorunludur.
GİB tarafından yapılan açıklamaya göre, e-Arşiv Fatura’ dan 3 farklı yöntem ile faydalanabilirsiniz.
Sovos Foriba Bulut Portal güvenli altyapısı ile düzenlediğiniz tüm faturaları güvende tutar.
e-Arşiv Faturalarınızı dijital ortamda 10 yıl boyunca saklayabilirsiniz.
Sovos Foriba GİB’in yayımladığı tüm regülasyonlara uygun olarak çözümlerini güncel tutar bu yüzden mevzuata uyum süreçlerini takip etmek zorunda kalmazsınız.
Ayrıca, Sovos Foriba’nın kendi geliştirdiği ADAPTÖR yazılımı ile, başka bir adaptör yazılımına gerek duymadan, daha güvenli ve sorunsuz ERP entegrasyonu yapabilirsiniz.
e-Arşiv Fatura’nızı internet erişimi olan her cihazdan oluşturup gönderebilir, görüntüleyebilir, kabul ya da reddebilirsiniz.
Sovos Foriba Portal’de mali müşavir girişi ile mali müşavirlerinize yetki tanımlayabilirsiniz.
Faturalarınız düzenlendiği anda Sovos Foriba tarafından alıcısına e-mail aracılığı ile gönderilir.
e-Arşiv raporlarınızı görüp, indirebilir, içerisindeki raporlanan faturaları ve durumlarını pratik bir şekilde kontrol edebilirsiniz.
Sovos Foriba e-Arşiv Fatura Uygulamasına ilişkin sıkça sorulan sorulara buradan ulaşabilirsiniz.
Sovos Foriba e-Arşiv Fatura Çözümünden Faydalanarak Dijital Dönüşümün Bir Parçası Olun!
Günümüzde veri giderek petrolden kıymetli hale geliyor ve teknoloji tüm sektörlerde piyasa dinamiklerini ve işletme şekillerini değiştirmiş durumda. Büyük veri (Big Data) ‘nin önemi giderek artarken; günümüzün yeni teknoloji devleri, güçlerini veriye dayalı platformlardan alıyor.
Bir yandan Facebook, Google ve diğer veri tabanlı platformlar elde ettikleri veriden gelir elde ederken, diğer yandan vergi otoriteleri (özellikle vergi açığının büyük olduğu ülkelerde) finansal ve mali verileri anlık toplamak üzere adımlar atıyor.
Vergi otoriteleri; işletmelerin vergiye konu olan finansal verilerini elektronik ortamda toplamaya ilk başladığında, işletmeler bu verileri genellikle periyodik olarak aktarıyorlardı ve vergi mükelleflerine yapılan denetimler, toplanan bu veriler üzerinden gerçekleştiriliyordu.
Ancak günümüzde veri toplama işlemi, vergi otoriteleri tarafından gerçek zamanlı olarak yapılıyor ve periyodik veri toplama yerine anlık veri toplama usulü pek çok devlet tarafından benimseniyor.
Türkiye de vergi denetimi uygulamasının verimliliğini arttırmak için işletmelerden gerçek zamanlı finansal veri toplamaya ilk başlayan ve bunu başarıyla gerçekleştiren ülkelerden biri olarak, artık bu süreçlerin kapsamını genişletmekte.
Türkiye’de e-Fatura uygulamasının kapsamı, 2012 yılından beri kademeli olarak genişledi. Buna bağlı olarak da dijital vergi dönüşümüne yönelik yeni gereklilikler ortaya çıkmaya başladı.
19 Ekim 2019 tarihinde yayınlanan Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile artık daha fazla sayıda vergi mükellefi e-Fatura mevzuatına uyum sağlamak zorunda olacak.
Yine Genel Tebliğ kapsamında tanıtılmış olan e-Arşiv, e-İrsaliye ve e-İhracat Faturası uygulamaları da kapsama alınan ve işletmelerce düzenlenmesi ve muhafaza edilmesi zorunlu olan diğer e-belgeler arasında.
Yayımlanan Genel Tebliğ ile birlikte; e-Serbest Meslek Makbuzu, e-Müstahsil Makbuzu, e-Gider Pusulası, e-Bilet, e-Sigorta Komisyon Gider Belgesi, e-Sigorta Poliçesi, e-Döviz Alım Satım Belgesi ve e-Dekont gibi yeni e-belgeler de ilk kez uygulamaya konuldu.
E-Fatura uygulaması zorunluluğunun ciro eşiği, 10 milyon TL’den, 5 milyon TL’ye düşürüldü. Bu değişiklik, 2018 veya 2019 yılında en az 5 milyon TL ciro yapmış olan şirketlerin 1 Temmuz 2020 itibariyle e-faturaya geçmek zorunda olduğu anlamına geliyor.
Bu halleri 2020 veya izleyen hesap dönemlerinde sağlayan vergi mükellefleri, ilgili hesap dönemini izleyen yılın yedinci ayinin başından itibaren e-faturaya geçmekle yükümlü olacaklar.
Ancak e-faturaya geçme zorunluluğunun kapsamı yalnızca ciro eşiğine bağlı değil.
Genel Tebliğ’in IV.1.4 maddesi uyarınca (detaylı bilgi için lütfen Genel Tebliğ’in ilgili maddesini referans alınız), Türkiye Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu’ndan lisans alan mükellefler, Özel Tüketim Vergisi Kanunu´na ekli (III) sayılı listedeki malları imal, inşa ve/veya ithal edenler, komisyoncu veya tüccar olarak sebze ve meyve ticaretiyle iştigal edenler, internet üzerinden mal ve hizmetlerin alım-satımı, kiralanması veya dağıtımı işlemlerine aracılık edenler, cirolarından bağımsız olarak e-Fatura uygulamasına geçmek zorunda olan vergi mükellefleri arasında.
E-fatura tescilli işletmeler, 1 Ocak 2020 tarihinden itibaren e-Arşiv uygulamasına da geçiş yapacaklar.
Bir başka önemli e-belge de, Türkiye içinde mal taşımak için gerekli olan ve malın sevkiyatı gerçekleşmeden önce düzenlenmesi zorunlu olan e-İrsaliye belgesi.
Genel Tebliğin IV.3.5. maddesinde öngörüldüğü üzere, belli işletmelerin ciro eşiğine ve faaliyet gösterdikleri sektöre bağlı olarak, 1 Temmuz 2020 tarihine kadar e-irsaliye uygulamasına kayıt yaptırması zorunlu hale gelecek.
Elektronik Defter Genel Tebliği kapsamında yer alan e-Defter hükümlerine göre ise; e-Fatura düzenlemekle yükümlü olan şirketler, e-Defter uygulamasına da zorunlu geçiş yapacak. Buna ek olarak, bağımsız denetime tabi şirketler de defterlerini elektronik ortamda tutmaya başlayacaklar.
Türkiye’de faaliyet gösteren işletmelerin; dijital vergi dönüşümü çağında varlıklarını sürdürerek başarılı olabilmeleri ve dünya genelinde de vergi kurumlarının artan taleplerini yerine getirebilmeleri için elektronik fatura stratejilerini tekrar değerlendirerek, hızla uygulamaya geçirmeleri gerekiyor.
Vergi Usül Kanunu’na ve Sovos e-Dönüşüm çözümlerine ilişkin tüm sorularınız için bizimle iletişime geçin.
19 Ekim 2019’da, Gelir İdaresi Başkanlığı(GİB) tarafından yayımlanan Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nin (tebliğ) amacı elektronik belge uygulamalarında bütünlüğün sağlanmasıydı.
Bu tebliğ ile e-fatura, e-defterin etkilediği mükellef kapsamını da genişletildi;
E-fatura için;
E-defter için;
E-fatura ve e-defter uygulaması zorunluluk kapsamına giren mükelleflerin izlemeleri gereken yol genel olarak aynıdır. Geçişin yapıldığı zaman diliminin yılın başı, ortası veya sonunda olması herhangi bir fark yaratmaz.
Yıl ortasında yapılacak e-defter geçişi için mükelleflerin; resmi defterlerini, e-deftere geçiş tarihine kadar muhasebecileri tarafından yazdırması ve kapanış tasdikiyile kapatması gerekir.
E-faturaya geçiş yapacak mükellefler ise, öncelikle Kamu Sertifikasyon Merkezi’nin (KSM) internet sitesinden mali mühür başvurusunda bulunulmalıdır. Başvurunun ardından, mali mühür mükelleflere posta yoluyla iletilir.
Mali mühür temin edildikten sonra, GİB’e başvurarak e-fatura geçiş süreci tamamlanır. E-fatura başvurusu tamamladıktan sonra ise sistemi kullanmak için üç farklı yol vardır:
GİB Portal, e-belge süreçlerinin temel fonksiyonlarının yönetilebildiği bir platformdur, saklama ve özelleştirme yapılamaz.
Yani e-fatura düzenlenebilir, gelen faturalar yönetilebilir ancak belge girişlerinde çok fazla manuel işlem uygulanır ve belgeleri on yıl saklama sorumluluğu tamamen firmaya verilir.
Doğrudan entegrasyon, firmaların kendi bilişim sistemleri yolu ve uygun bir yazılım ile e-belgelerini doğrudan başkanlığa iletmesidir. Bu yöntemlde saklama ve imzalama firma tarafından gerçekleştirilir. Bu yöntem ile GİB firmalara güncellemelerle uyumluluğun devamını gözetme ve sistemlerin sürekli ulaşılabilir olması gibi teknik sorumluluklar yükler.
Özel entegratörler aracılığıyla e-fatura uygulamasını kullanan mükellefler; fatura saklama sorumluluğunu özel entegratörlere devredebilir ve işlemlerini daha hızlı bir şekilde gerçekleştirebilir.
Şirketler e-belge saklama sorumlulukları için özel entegratörleri kullanabilirler. Ayrıca kullanıcı deneyimi yüksek özelleştirilmiş portaller kullanabilir ve regülasyon güncellemeleri hakkında destek alabilirler.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.