E-fatura alanında son dönemde gördüğümüz diğer birçok ulusal inisiyatifin aksine, Avustralya’nın işletmeler arası faturalar için sürekli işlem denetimlerini veya hükümet portalının kullanımını gündeme alma planı bulunmuyor.
Yakın zamandaki kamuoyuyla istişare sürecinden anlaşıldığı kadarıyla, şu anda Avustralya’da asıl hedef işletmelerin elektronik faturaya geçişini hızlandırmanın yollarını bulmak. Bu istişare süreci, hükümetin Kasım 2020’de başlattığı ve işletmelerin nezdinde e-fatura kullanımının değerini artırma ve iş farkındalığını ve kullanımını yaygınlaştırma konusunda hükümetin ciddi bir çaba göstermesini sağlayan “İşletmelerin e-faturaya zorunlu olarak geçmesi için seçenekler” konulu bir önceki girişimin inşa ettiği temel üzerinden ilerliyor.
Avustralya hükümeti tüm hükümet kurumları için 1 Temmuz 2022’den itibaren PEPPOL üzerinden e-fatura almayı zorunlu hale getirmenin yanı sıra, işletmeler arası işlemlerde de e-fatura kullanımını yaygınlaştırmaya çalışıyor ancak bunun için işletmelere elektronik fatura zorunluluğu getirme yöntemini kullanmak istemiyor. Bunun yerine İşletmelerin e-Fatura Hakkı (BER) uygulaması öneriliyor.
Hükümetin önerisi kapsamında işletmeler, ticaret yaptıkları kuruluşlardan kağıt fatura yerine PEPPOL ağı üzerinden e-fatura göndermelerini isteme hakkına sahip olacak.
İşletmelerin bu talepleri göndermek ve almak için sistemlerini PEPPOL üzerinden e-fatura alabilecek şekilde kurmaları gerekecek. İşletmeler bu sistemi kurduktan sonra, ‘hakkını’ kullanabilecek ve diğer şirketlerin PEPPOL üzerinden e-fatura göndermesini talep edebilecek.
Mevcut öneriye göre BER üç aşamada uygulanacak; ilk aşamada büyük işletmeler, sonraki aşamalarda ise küçük ve orta ölçekli işletmeler uygulama kapsamına alınacak. BER için olası uygulama takvimi aşağıdaki şekilde olacak:
Avustralya’da işletmeler arası e-fatura kullanımını yaygınlaştırmaya dönük BER girişimi, işletmeleri bu yönde desteklemek üzere önerilen diğer bazı girişimlerle de destekleniyor. Bu tedbirlerden biri, PEPPOL sistemiyle uyumlu elektronik veri değişimi (EDI) ağlarının kurulması. Özellikle birden fazla EDI sistemi kullanan büyük işletmelerle iş yapan küçük işletmeler için EDI ağları, PEPPOL sistemi üzerinden e-fatura kullanımının yaygınlaşmasını engelleyeceğinden, birden fazla EDI sistemi kullanan işletmeler için PEPPOL sistemiyle uyumlu EDI ağlarının kurulması masrafları azaltabilir. Ayrıca hükümet, e-fatura kullanımını, satın almadan ödemeye kadar olan tüm sürece (P2P) yaymayı değerlendiriyor. E-faturayı da kapsayan verimli ve standartlaştırılmış bir P2P sisteminin benimsenmesi gündeme gelirse, işletmeler e-fatura kullanımından daha fazla değer elde edebilir.
Son olarak, e-faturanın ödemelerle entegrasyonu da e-fatura kullanımını artırmak için önerilen yöntemlerden bir diğeri. Bu sayede işletmeler, tedarikçilerden gelen faturaları doğrudan kendi muhasebe yazılımlarına alabilecek ve bu faturaları kendi ödeme sistemleri üzerinden ödeyebilecek.
Önerilen tedbirlerin e-faturanın yaygınlaştırmasını hızlandırmada ne kadar etkili olacağı ve zorunlu e-fatura kullanımı tüm dünyada yaygınlaşırken Avustralya hükümetinin e-fatura zorunluluğu getirmemekle doğru kararı verip vermediğini ileride göreceğiz.
Güncel dijital vergi zorunluluklarını ve ihtiyaçlarını öğrenmek için bizimle iletişime geçin.
Güney Kore, 2011 yılında e-Vergi Elektronik Fatura Sistemini uygulamaya başladı. Bu, e-Vergi faturalarını kesildikten kısa bir süre sonra bildirme yükümlülüğü içeren zorunlu bir e-Fatura şartıdır. Bu durum, Güney Kore’nin Sürekli İşlem Kontrolleri (CTC) Raporlama yükümlülüğü olduğu anlamına gelir. Yönerge kapsamı daha fazla vergi mükellefini kapsayacak şekilde genişletilmiştir ancak ilk iş akışları ve yönerge gereklilikleri 2014 yılından bu yana nispeten aynı kalmıştır.
Şu anda 0,3 milyar KRW (270 bin ABD doları) veya üstü ciroya sahip olan tüm şirket ve bireysel vergiye tabi kişiler için e-faturalama zorunludur.
2011: KDV faturalarının elektronik olarak kesilmesi ve ertesi gün raporlama tüm Koreli kurumsal vergi mükellefleri için zorunlu hale geldi.
2012: Birinci kategoriye ek olarak cirosu 1 milyar KRW (yaklaşık 900.000 USD) ve üzeri olan tek mal sahipleri e-Vergi faturaları düzenlemelidir.
2014: Eşik, 1 milyar KRW’den (yaklaşık 900.000 ABD Doları) 0,3 milyar KRW ve üstü (yaklaşık 270.000 ABD Doları) olarak değiştirildi.
Herhangi bir başka biçimde (örneğin kağıt) fatura düzenlemesi tedarik değerinin% 2’si oranında bir ceza ile sonuçlanacaktır.
Kesilen faturaların NTS’ye iletilememesi %1’lik bir cezaya neden olacaktır.
Raporlamanın NTS’ye iletilmesi son tarihi geçerse mükellefler tedarik değerinin %0,5’i oranında bir ceza ile karşı karşıya kalacaktır.
Dünyanın dört bir yanındaki ülkeler, vergi sistemlerini KDV açıklarını kapatmak için dijitalleştirdikçe uzmanlarımız bu değişiklikleri sürekli olarak izler, yorumlar ve gerekli kodları ekleyerek vergi ve BT ekiplerinizin uyumluluk yükünü azaltır.
Sovos çözümünün Güney Kore’deki tüm e-faturalama ve ilgili KDV yükümlülüklerini karşılamak için nasıl uyarlanmış olduğunu keşfedin.