Hindistan’da e-fatura sistemi 2020’den bu yana uygulanıyor. Zorunlu e-fatura kapsamına giren vergi mükellefleri, işletmeler arası (B2B) ve işletmelerle hükümet arası (B2G) işlemlere ilişkin faturalarını bir tür sürekli işlem denetimi (CTC) olan e-fatura sistemi üzerinden kesmek zorunda.
Öte yandan işletmelerle müşteriler arası (B2C) işlemlere ilişkin faturalar, CTC sistemi üzerinden kesilmiyor, yani B2C faturalar Fatura Tescil Portalı’nın (IRP) onayından geçmiyor. Hint yetkililer, B2C faturaları da CTC sistemi kapsamına almayı amaçladıklarını açıklamıştı ancak, bu plana ilişkin bir takvim henüz paylaşılmadı.
B2C faturalar için ayrıca bir kare kod gerekliliği bulunuyor. “Kare kod nasıl oluşturulur ve neden gereklidir?” gibi soruların cevaplarını bu yazımızda paylaşacağız.
Kare kodun amacı nedir?
B2C faturalara yönelik kare kod zorunluluğunun amacı dijital ödemeleri teşvik etmektir. Bu açıdan, B2B ve B2G faturalarda kullanılan ve IRP’nin imzasını taşıyan kare kodlardan farklılık gösteriyor. B2B ve B2G faturalardaki kare kod, faturaların geçmesi gereken onay sürecinin kanıtı olarak işlev görüyor. Ayrıca B2C faturalardaki kare kod, kurumun kendisi tarafından oluşturulurken; B2B ve B2G faturalarda kullanılan kare kod (eğer tedarikçi e-fatura kapsamındaysa) IRP tarafından oluşturuluyor .
Kare kod ne zaman gereklidir?
Kare kod gerekliliği tüm tedarikçileri kapsamıyor. CBIC’in CBEC-20/16/38/2020-GST sayılı genelgesine göre; yıllık geliri 5 Milyar Rupi veya üzerinde olan tedarikçiler (2017-2018’den itibaren) müşterilerine (B2C) fatura keserken kare kod gerekliliğine uymak zorunda.
Kare kod nasıl oluşturulur?
Kare kod dinamik olmalıdır. Statik kare kodların aksine sistem, ödeme alınmışsa dinamik kare kodun içeriğini günceller. İçerik açısından işletmeler kare kodda aşağıdaki bilgilere yer vermek zorundadır:
Faturanın üzerine kare kod basıldıktan sonra müşteri kodu tarayarak ödeme yapabilmelidir. Tedarik bir e-ticaret platformu üzerinden yapılıyorsa tedarikçiler, fatura üzerinde bahsedilen tedarikle ilgili olarak alınan ödemenin referansını vermelidir. Bu durumda faturanın dinamik kare kod gerekliliklerine uygun olduğu kabul edilir.
Hindistan’da yetkililer CTC fatura sistemini kullanıma sokarak ve dijital ödemeleri teşvik ederek ülke çapında basılı kağıtlarla yürütülen süreçleri dijitalleştirme yönündeki çabalarında kayda değer ilerleme sağlıyor. Bu hedeflere uygun olarak yakın gelecekte dijitalleşme alanında daha fazla gelişme olacağını öngörüyoruz.
Sovos, tüm dünyada SAP müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutma konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir. Sovos şirketleri, Hindistan ve tüm dünyadaki e-fatura zorunluluklarıyla nasıl uyumlu tutuyor öğrenin.
G20 Matrah Aşındırma ve Kâr Aktarımı (“BEPS”) projesinin üyeleri 1 Temmuz 2021’de yayınlanan “Ekonominin Dijitalleşmesinden Doğan Vergi Sorunlarına İki Yapılı Çözüme İlişkin Bildiri” metninde, küresel vergi reformu anlaşmasında sonraki aşamaya geçme konusunda anlaştı.
Bu sayede giderek dijitalleşen dünya ekonomisinde karşılaşılan vergi sorunlarına çözüm üretilecek. 9 Temmuz 2021 itibarıyla, OECD/G20’nin 139 üyesinden 132’si BEPS için Kapsayıcı Çerçeve konusunda anlaştı.
Yapı 1 kapsamında, şirketlerin fiziksel varlıklarından bağımsız olarak farklı ülkelerdeki faaliyetlerinden kazandıkları bakiye kârların bir kısmı üzerinden vergi ödemesi için, pazar konumundaki ülkelere, Tutar A olarak anılan yeni bir vergilendirme hakkı veriliyor. Yapı 1, küresel cirosu 20 milyar Euro’nun üzerinde olan ve kârlılığı %10’dan fazla olan çok uluslu şirketler için uygulanacak.
Yeni uygulanacak bir bağlantı noktası kuralıyla, bu kapsama giren çok uluslu şirketler ilgili ülkede en az 1 milyon Euro gelir elde ederse, Tutar A ilgili ülke pazarına tahsis edilebilecek. GSYİH’si 40 milyar Euro’nun altında olan ülkeler için hasılat sınırı 250.000 Euro olarak belirlenecek.
“Özel amaçlı bağlantı noktası kuralı”, bir ülkenin Tutar A’nın tahsisi için uygun olup olmadığının belirlenmesinde kullanılacak. Ayrıca ülkeler, kapsama giren çok uluslu şirketlerin bakiye kârlarının %20 ila %30’unun pazar ülkelere tahsis edilmesi ve bağlantı noktasında hasılata dayalı bir dağıtım anahtarının kullanılması konusunda anlaştı.
Gelirler, mal veya hizmetlerin tüketildiği nihai pazar ülkelere dağıtılacak ancak ayrıntılı dağıtım kuralları ileride belirlenecek.
Segmentasyonla ilgili ayrıntılar üzerinde çalışmalar devam ediyor. Benzer şekilde, Tutar A üzerinden pazar ülkeye dağıtılacak bakiye kârların üst sınırını belirleyecek pazarlama ve dağıtım kârları için güvenli liman tasarımının detayları da belirlenecek.
Son olarak üyeler, özellikle düşük kapasiteli ülkelerin ihtiyaçlarına odaklanarak Tutar B’yi düzenlemek ve sadeleştirmek konusunda uzlaştı. 2022 sonuna kadar detayların kesinleşmesi bekleniyor.
Yapı 2, 750 milyon Euro’luk eşiğe ulaşan çok uluslu şirketlerin en az %15 oranında vergi ödemesini öngören Küresel Matrah Aşındırmayı Önleme (“GloBE”) kurallarından oluşuyor. GloBE kuralları, Gelir Kapsama Kuralından ve Düşük Vergilendirilen Ödeme Kuralından oluşuyor. Bunlar arasında, Düşük Vergilendirilen Ödeme Kuralı henüz son halini almadı.
Yapı 2 aynı zamanda Vergiye Tabi Olma kuralını içeriyor. Bu, sözleşmeye dayanan bir kural ve kaynak ülkelerin, asgari bir oranın altında vergiye tabi olan belirli ilgili taraf ödemelerinde sınırlı kaynak vergilendirmesi uygulamasına imkân tanıyor. Vergi oranı %7,5 ile %9 arasında olacak.
Taraflar mevcut aşamada planla ilgili görüşmeleri sürdürüyor ve Ekim 2021’e kadar kabul edilen çerçeve dahilinde planın tasarım bileşenlerine son halinin verilmesi öngörülüyor. Kapsayıcı Çerçeve’nin üyeleri, uygulama planı üzerinde anlaşmaya varacak ve planı açıklayacak.
Mevcut planda Tutar A’nın uygulanması için kullanılacak çok taraflı aracın geliştirilmesi ve 2022’de imzaya açılması planlanıyor. Tutar A’nın da 2023’te yürürlüğe girmesi öngörülüyor. Benzer şekilde, Yapı 2’nin 2022’de yasalaşması ve 2023’te yürürlüğe girmesi planlanıyor.
İki Yapılı Çözümün kilit bileşenleri üzerinde anlaşma sağlanmış olsa da geriye kalan sorunların çözülmesini de içeren ayrıntılı bir uygulama planı ayrıca hazırlanacak.
Yakın gelecekte birçok ülke bu değişiklikleri uygulamaya başlayabilir, bu nedenle dijital ekonomide aktif olan şirketlerin OECD/G20 Matrah Aşındırma ve Kâr Aktarımı Projesi etrafında yaşanan gelişmeleri yakından izlemesi ve anlaması büyük önem taşıyor.
Verginin geleceğine yönelik detaylı bilgi almak için İngilizce olarak hazırlanan Trends: Continuous Global VAT Compliance dökümanını indirebilir, haberleri ve son gelişmeleri takip etmek için bizi LinkedIn ve Twitter üzerinden takip edebilirsiniz.
Hindistan Maliye Bakanlığınca daha önce duyurulduğu gibi, 1 Ocak 2021 itibariyle 1 milyar INR ve üzeri cirosu olan vergi mükellefleri için e-fatura zorunlu hale geldi.
30 Temmuz 2020’de CBIC, e-fatura için zorunluluk eşiğini 1 milyar INR’den 5 milyar INR’ye yükseltmişti. Bunun sebebi büyük ölçüde hükumetin e-fatura platformunun teknik istikrarını ve performansını gözetmek için tedbirli davranmasıydı, çünkü 1 milyar INR eşiğindeki vergi mükellefleri, Şubat 2020’de başlayan gönüllülük dönemi kapsamında halihazırda sistemlerini test ediyordu. Temmuz ayındaki bu değişiklikle belirli mükellefler kapsam dışına çıkarılsa da, e-fatura sisteminin belirli bir süre boyunca istikrarlı işlediği kanıtlandığında, hariç tutulan bu mükelleflerin tekrar kapsama dahil edilmesi bekleniyordu.
Hindistan yetkilileri, bu başarılı ilk geçişin ardından zorunluluk kapsamını ilk kapsamın dışında bırakılan mükellefleri de içine alacak şekilde genişletti. 1 Ocak 2021, 1 milyar INR ve üzeri eşiğindekiler için büyük gün oldu.
Bu son gelişmelerle birlikte Hindistan’daki sürekli işlem denetimli fatura sisteminin yakın zamanda daha da genişletilmesi ve daha fazla vergi mükellefi için zorunlu hale gelmesi kaçınılmaz. Üstelik Maliye Bakanlığı, ülkedeki tüm vergi mükellefleri için son tarih olarak 1 Nisan 2021’e işaret etti. Bu son tarih biraz iddialı görünse de Hindistan belirlenmiş bir yol izlediği için gerçekleşmesi muhtemel.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Hindistan’ın Sürekli İşlem Denetimi (CTC) reformu bir aydan kısa bir süre önce uygulamaya geçirilmiş olsa da, e-fatura platformunu oluşturan hukuki ve teknik çerçeve hala tam anlamıyla netleşmedi. Ancak, yapbozun parçaları yavaş yavaş yerine oturmaya başladı.
Bu yılın başında Hindistanlı yetkililer, mali bilgiler için ana veri toplama kaynağı olarak e-fatura platformunu uygulamaya koyma hedeflerini duyurmuştu. Bu planın bir parçası olarak, e-fatura sistemi ile GSTN ve e-irsaliye platformları arasında arka uç bağlantısı sağlandı. Geçtiğimiz günlerde de e-fatura platformunun becerilerini arttırmak üzere daha fazla adım atıldı.
Maliye Bakanı, Ekim ayının başında yaptığı duyuruda e-fatura sisteminin yakında Hindistan e-irsaliye sisteminin yerini alacağını ifade etmişti. O günden bu yana, e-fatura platformuna e-irsaliye ile ilgili yeni teknik beceriler eklendi. Korumalı alan sayfasına belirli bir IRN’nin e-irsaliye bilgilerini almak için yeni bir API eklendi. Ayrıca şu anda e-fatura zorunluluğu kapsamında olan vergi mükelleflerinin, e-irsaliye oluşturmak için e-irsaliye portalını kullanmasının engellenmesi de bekleniyor. Bu mükelleflerin e-irsaliye oluşturmak için e-fatura platformunu kullanması gerekecek.
E-irsaliye platformundan e-fatura platformuna geçişin tamamlanması biraz zaman alacak olsa da, Hindistanlı yetkililer bu geçişin mümkün oldukça sorunsuz ve hızlı gerçekleşmesi için sıkı çalışıyor. Vergi mükelleflerinin bu hedefi göz önünde bulundurarak ileride e-irsaliye oluşturmak için e-fatura platformunu kullanmaya başlayabilmek için kendilerine düşen hazırlıkları tamamlamaya başlaması gerekiyor.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Hindistan’ın e-fatura reformu, değişiklikler ve güncellemelerle dolu iniş çıkışlı bir süreçten sonra bu sene 1 Ekim’de uygulamaya kondu. Bu e-fatura reformu, 2017’de getirilen Mal ve Hizmet Vergisinden (GST) sonra vergi ile ilgili en büyük gelişme olarak kabul ediliyor. Hindistanlı yetkililer, özel sektörün hazırlanmak için daha fazla zaman taleplerine rağmen, e-fatura reformunu daha fazla gecikme olmaksızın uygulamaya koymayı tercih etti. Ancak bu durum, vergi mükellefleri için son dakika değişiklikleri ile sonuçlandı.
Zorunluluğun ilk haftaları, zorunluluk öncesi süreçten daha başarılı geçti. Bunun sebebi, Fatura Kayıt Portalı’nın (IRP) arka planındaki gerçek zamanlı denetim sisteminin çok iyi çalışmasıydı. Yerel haberlere göre, e-faturanın benimsenmesi çok başarılı oldu ve zorunluluğun ilk bir haftası içinde IRP’de 6,95 milyon fatura denetlendi.
Başarının bu ilk işaretleri, yetkilileri henüz zorunluluk kapsamında olmayan vergi mükellefleri için yeni son tarihler ilan etmek konusunda cesaretlendirdi. Hindistan Maliye Bakanı, geçtiğimiz 9 Ekim 2020’de, eşik sınır değeri 1 trilyon INR ve üstü olan işletmelerin 1 Ocak 2021’den itibaren IRP’ye erişebileceklerini duyurdu. 1 Nisan 2021 itibariyle ise tüm vergi mükellefleri sisteme erişim sahibi olacak. Dahası, Bakanlığa göre e-fatura mekanizması yakın zamanda mevcut e-irsaliye sisteminin de yerini alacak.
Bu beyanlar Hindistan yetkililerinin sergilediği hırslı yaklaşımla uyumlu ve gerçekçi görünse bile, şu ana kadar hükumet, duyurulan tarihleri kanunen bağlayıcı gereklilikler haline getirmek için resmi bir adım atmadı. Öte yandan, geçmiş eylemlere bakıldığında sonraki adımların da gerçekleşmesi an meselesi.
Bahsi geçen mükellef gruplarının faturalarını verilen tarihlerde IRP’ye göndermelerinin zorunlu mu, yoksa sadece bir olasılık mı olduğu, Bakan’ın açıklamasında belirsiz kalan başlıklardan biri. Vergi mükelleflerini diken üstünde tutan bu konular, önümüzdeki günlerde ve haftalarda aydınlanacak.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Hindistan’da GST olarak adlandırılan mal ve hizmet vergisi iki yıl önce uygulamaya konulmasına rağmen işletmelere bazı zorluklar yaşatmaya devam ediyor. GST Network tarafından yeni vergi bildirimi iyileştirmelerinin sunulması ve e-fatura uygulamasının gelmesiyle GST uyumluluğu konusuna daha çok odaklanıldığı için, periyodik GST bildirimi hakkında bir inceleme yapılması gerekiyor.
GST vergi mükelleflerinin, GST Network tarafından sağlanan bir portal üzerinden vergi beyanlarını elektronik ortamda yapması gerekiyor. GST kuralları aslen normal mükelleflerin her ay üç vergi beyanı yapması gerektiğini belirtiyor. Bunlar; vergi beyanı yapan tarafından giden ürünler hakkında ayrıntılı bilgi veren GSTR-1, gelen ürünler hakkında ayrıntılı bilgi veren GSTR-2 ve ilk iki beyanda verilen bilgilerle otomatik olarak doldurulan özet GSTR-3 belgeleridir. GSTR-2’nin beyanı kısa zamanda askıya alındı. Bu durum, GSTR-3’ün de askıya alınmasını ve vergi mükelleflerinin elle doldurması gereken “daha basit” bir form olan GSTR-3B formunun getirilmesine yol açtı.
Mevcut aylık beyanların yerini, gelen ve giden ürünlerde yeni GST RET-1 formu ve eklerinin aldığı yeni bir GST beyan sisteminin Ekim 2020’de yürürlüğe konulması planlanıyor. Bu yeni sistemin önemli yönleri, tedarikçinin giden ürünlerinin alıcı tarafından doğrulanması ile, gelen ve giden ürünlerin eklerine göre RET-1’in otomatik olarak doldurulması özellikleridir. Ancak yeni sistem, mevcut vergi beyanı sistemini iyileştireceklerini duyuran hükumet ve GST Network tarafından belirsiz bir süre için beklemeye alındı.
Ağustos ayından itibaren GST Network tarafından, GST beyanı alanında üç büyük iyileştirme gerçekleştirildi:
GST Network, tüm alıcılar için Girdi Vergisi Kredisi hakkında bir beyan formu olan GSTR-2B oluşturur. Bu beyan, her ayın 12. gününden itibaren mevcut ya da mevcut olmayan girdi vergisi kredileri hakkında alıcılara bilgi sağlar. Beyan, bir alıcının tedarikçisinin doldurduğu GSTR-1 ile, uygun hallerde GSTR-5 ve 6 gibi diğer formlardan bilgi toplar. Eylül ayı itibariyle, Özel Ekonomik Bölgeler Birimler/Geliştiricilerden yapılan ithalatlarla ilgili bilgiler de beyanda yer alacak. GSTR-2B’nin oluşturulması, GSTR-3B’nin tamamlanması ve girdi kredilerinin yönetilmesi alanlarında vergi mükelleflerine yardımcı olacak. Buna ek olarak, GST Network aynı zamanda vergi mükelleflerine, GSTR-2B ve kendi alış defterleri arasında bir uzlaştırma aracı da sunuyor.
Vergi mükellefleri artık beyan ettikleri GSTR-1 formunda yer alan verilere göre GSTR-3B formunda Tablo 3’te (3.1d hariç) yer alan değerleri içeren bir PDF oluşturabilecek. Raporun değiştirilemeyen alanları otomatik olarak doldurulmayacak. Vergi mükelleflerinin PDF belge üzerinde yer alan değerleri doğrulaması ve bunları beyan ettikleri asıl GDTR-3B belgesine aktarmaları gerekiyor.
Vergi mükellefleri, SMS (metin mesajı) kullanarak Nil GSTR-1 ve GSTR-3B beyanlarını gerçekleştirebilecek.
Tüm bu değişiklikler, vergi mükellefleri üzerindeki GST uyumluluğu yükünü hafifletmek için otomatik vergi beyanı süreçlerinin hızını artırmaya yönelik adımlardır. Hindistan’da e-fatura sisteminin yürülüğe girmesiyle, Koronavirüs krizinden kaynaklanan zorluklar karşısında vergi mükellefleri, bu iyileştirmelerden faydalanabilecek ve yeni bir vergi beyanı sistemini öğrenmelerine gerek kalmayacak. Ancak bu değişiklikler, hali hazırda askıya alınan yeni vergi beyanı sistemi kapsamında öngörülen otomasyon seviyesine ya da GST beyanının gerçekten otomatik hale getirilmesi hedefine ulaşmaktan uzak denebilir. Önümüzdeki günlerde, özellikle de e-fatura reformu tam olarak devreye girdiğinde, vergi mükelleflerinin, hükumetin Hindistan’ın GST beyan sistemini otomatik hale getirme yolundaki adımlarını takip etmeleri gerekiyor.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Hindistan’daki vergi mükelleflerini ilgilendiren e-fatura reformunun yürürlüğe girmesine yalnızca iki hafta kaldı. Fatura sisteminde, Sürekli İşlem Denetimi (CTC) ilk olarak Aralık 2019’da getirilmiş olmasına rağmen, o günden bu yana GSTN tarafından birçok değişiklik ve güncelleme gerçekleştirildi. Temmuz ayında açıklanan ve Hindistan’ın planladığı e-fatura reformunun taslağını ve kapsamını etkileyecek olan değişikliklere ek olarak, Ağustos ve Eylül ayında da vergi dairesinin e-fatura platformunda bir takım güncellemeler ve düzenlemeler yapıldı. Tüm bu değişikliklere rağmen, düzenlemenin 1 Ekim 2020 tarihinde resmen yürürlüğe gireceği belirtiliyor.
GSTN Konseyi, 14 Ağustos 2020 tarihinde e-fatura sistemiyle ilgili bir webinar düzenledi. Bu webinarda, önerilen sistemin nasıl çalışacağı hakkında ayrıntılı bilgiler verildi ve vergi mükelleflerinin soruları yanıtlandı. İşte webinarda ele alınan önemli başlıklar:
Hintli yetkililer, API Sandbox internet sitesinde 8 Eylül 2020 tarihinde yayınlanan yeni sürüm notları gibi teknik güncellemeler ve açıklamalar yapmaya devam ediyor. Sürüm notlarına göre, E-Ticaret Operatörleri (ECO) artık Sandbox sistemi üzerinde API’leri kaydedebilecek ve test edebilecek. Böylece ECO’lar artık e-fatura sistemini kullanarak, tedarikçiler adına oluşturdukları JSON dosyalarını IRP’ye iletebilecek. QR kodlarının ve imzalanan e-fatura dosyalarının doğrulanması için mobil bir uygulamanın kullanılacağı ise sürüm notlarında verilen bir başka önemli güncelleme olarak dikkat çekiyor. Bunlara ek olarak, doğrulama kurallarında güncellemeler ve API’ler üzerinde iyileştirmeler yapılıyor.
Aslında bu sorunun cevabı, ilk uygulamanın ne kadar başarılı olacağına bağlı. Gelecek aylarda daha birçok teknik değişiklik ve iyileştirme göreceğimiz aşikâr. Buna ek olarak, yükümlülüklere uyması gereken vergi mükelleflerinin kapsamında da bir takım mevzuata ilişkin değişiklikler olabilir. Reformun temel hedefinin, tüm vergi mükelleflerinin bir araya getirildiği bir CTC (Sürekli İşlem Denetimi) sisteminin kullanılması olduğu göz önüne alındığında, bu yükümlülüğün kapsamı daha fazla vergi mükellefinin dahil edecek şekilde genişletilecektir. Söz konusu yükümlülükle ilgili zorunluluk sınırı, yürürlüğe gireceği 1 Ekim tarihinden yalnızca bir ay önce artırıldığı için, bazı vergi mükellefleri hali hazırda kapsamın dışında kalmaya devam ediyor. Ancak, e-fatura sisteminin yeterli şekilde çalıştığı kanıtlandıktan sonra, söz konusu mükellefler yeniden kapsam dahiline alınacaktır.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Çeşitliliği ile ünlü olan Hindistan, e-fatura çerçevesine de aynı çeşitliliği yansıtıyor. E-fatura tanıtıldığından beri gerekli süreçlerde ve teknik (“JSON”) fatura şemasında çeşitli değişiklikler yapıldı. Bu sayede de mükellefler açısından yeni olanaklar doğdu. Mevcut Sürekli İşlem Denetimi (Continuous Transaction Control-CTC) sistemlerinin çoğu, dijital vergi denetimlerine düzenli olarak yeni unsurlar getirerek, kapsamlarını genellikle yeni alanlara genişlettiğinden, bu tür değişiklikler şaşırtıcı değil. Şili, Meksika ve Türkiye’de olduğu gibi en oturmuş CTC sistemlerinde bile, bu tür değişiklikler sık görülüyor ve kaçınılmaz olarak vergi mükelleflerini sürekli tetikte bekletiyor. CTC kavramı hâlâ nispeten yeni sayılır. Yaklaşık 10-15 yıl önce gündeme ilk geldiğinden bu yana, vergi daireleri bu sistemlerin getirebilecekleri faydalar konusunda akıllıca davrandılar. Sonuç olarak, yeni CTC rejimlerinin tanıtıldığını ve mevcut olanların, vergi denetimlerini daha da optimize etmek amacıyla, sürekli olarak değiştirildiğini görüyoruz.
Hindistan’ın e-fatura sistemi kapsamındaki yükümlülükler henüz yürürlüğe girmedi, ancak yayımlandıklarından tarihten beri bu yükümlülükler birçok kez değişti. Zorunluluk için verilen sürenin bitiminden önce yapılan bu değişiklikler, bu sürenin bir kez daha uzatılacağı anlamına gelmiyor. Doğrusunu söylemek gerekirse, düzenlemelerin yürürlüğe girmesinden önce ve sonra, tüm CTC rejimlerinde değişmeyen tek şey değişikliktir.
Yasal açıdan sadece bir tane düzenleyici değişiklik yapıldı. Bu değişikliğin iki ana bileşeni mevcut. İlk bölüm zorunlu CTC rejimini Ekim 2020’ye erteledi. 21 Mart’ta, 13/2020 No’lu Tebliğ, zorunluluğun hayata geçirilme tarihini ertelemenin yanı sıra, belirli işletme kategorilerini de kapsam dışında bıraktı. Dolayısıyla, değişikliğin ikinci bölümü kapsam dışı olan işletme kategorileri hakkında oldu. Bu kategoriye dahil olanlar: sigortacılar, bankacılık şirketleri ve bankacılık dışı finans şirketleri de dahil olmak üzere finans kurumları; malların karayolu ile taşıma hizmeti veren nakliye acenteleri; yolcu taşımacılığı hizmeti veren firmalar; çok salonlu sinemalarda sinema filmleri gösterme izni bulunan kayıtlı kişiler.
Teknik açıdan bakıldığında, son birkaç ayda iki sefer teknik fatura şeması değişikliği yapıldı; mevcut JSON şema sürümü 1.02’dir. İkinci şema değişikliği esaslı olmasa da, ilk sürüm değişikliği kesinlikle öyleydi: JSON, isteğe bağlı olarak e-irsaliye ile ilgili alanları içerecek şekilde genişletildi. Bu, e-fatura ve e-irsaliye platformları arasındaki arka uç bağlantısı sayesinde, aynı anda hem e-fatura hem de e-irsaliye düzenlemenin mümkün olduğu anlamına geliyor. Sonuç olarak, ilgili tüm fatura ve e-irsaliye bilgileri e-fatura portalından hem e-irsaliye portalına, hem de gerçek zamanlı olarak GST portalına aktarılabilecek. Bu arka uç bağlantısı tam anlamıyla şaşırtıcı değildi. Çünkü GSTN’nin, satıcı için GST iade beyannamelerinin ANX-1 bölümünü ve alıcı için ANX-2 bölümünü IRP’den alınan e-fatura verilerini kullanarak otomatik olarak dolduracağı zaten duyurulmuştu. Ancak yetkililer, e-irsaliyenin önceden doldurulmasının daha uzun vadeli bir hedef olduğunu belirtmişti. Son şema değişikliklerinden sonra açıkça görülüyor ki e-fatura platformu; e-irsaliye ve GST iade platformlarına sağlanan ana veri kaynağı olarak Hindistan hükümetindeki veri toplamanın merkezinde yer alacak. Kullanıcıların artık e-irsaliye sistemine ayrı erişim veya GST dosyalama konularında endişelenmesi pek olası değil, çünkü vergi ile ilgili bu yükümlülükler e-fatura sistemi üzerinden otomatik olarak yerine getirilecek.
Birçok şirket, Ekim ayındaki geçiş tarihinin daha fazla ertelenme ihtimali olup olmadığını merak ederken, e-fatura zorunluluğu kapsamında yer alan çoğu şirket uygulama süreçlerini başlattı. Başka bir erteleme daha olabilir, ancak emin olmanın bir yolu yok. Uygulamayı ertelemek artık işletmeler için çok riskli bir karar olacaktır. Mevcut hükümetin ısrarcı reform vaadi ve ilgili makamların canlı bir Sürekli İşlem Denetimi sisteminden göreceği faydalar göz önüne alındığında, uyumsuzluk büyük riskler getirebilir. Geçiş tarihi yaklaştıkça, riskler daha da artacaktır. 14 Haziran’da gerçekleşecek bir sonraki GST Konseyi toplantısı, kapsam dahilindeki işletmelerin hoş karşılayacağı bir netlik sağlayacaktır.
Sovos, tüm dünyada SAP müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir. Sovos şirketleri, Hindistan ve tüm dünyadaki e-fatura zorunluluklarıyla nasıl uyumlu tutuyor öğrenin.
Hindistan’da elektronik fatura zorunluluğu için son tarih hızla geldi. Çok uluslu şirketler dikkatli davranmazlarsa regülasyona uyum sorunları SAP müşterileri için can sıkıcı sonuçlar doğurabilir.
1 Ekim’de, Hindistan, kendine has zorunlu e-fatura sistemini ülkedeki küçük işletmeler haricindeki tüm şirketler için zorunlu hale getirdi. Fakat Hindistan vergi idaresi henüz zorunluluğun her noktasına tamamıyla açıklık getirmiş değil. Bu zorunluluk QR kod kullanılarak bazı kağıt fatura işlemlerine izin verse de her faturada onay için Fatura Kayıt Portalı (IRP) üzerinden devletten dijital imza alınmasını gerektiriyor. Büyük ölçekli işletmeler bakımından bu zorunluluğa riayet etmek için e-fatura en uygun seçenek. Ayrıca, bu zorunluluğun uygulanması e-faturaya tam geçiş için ilk adım olarak görünüyor.
Şirketler, mal ve hizmet vergisi (GST) zorunluluğunun yürürlüğe gireceğini uzun zamandır biliyordu, ancak yürürlük tarihi geldikten sonra SAP müşterilerinin zorunluluğa uygunluk için çalışırken karşılaşacakları potansiyel sorunları ele alma aciliyeti ortaya çıktı:
Yerelleştirme. SAP’nin temel finansal uygulamaları yerelleştirilmiş değil, bu nedenle veri arşivleme ve ulaşılabilirlik sorunları oluşabilir. Fatura verilerini saklama ve bu verilere erişme işleminin düzgün bir şekilde yapılması, yeni e-fatura zorunluluğu ve denetlemelere yanıt verme konusunda büyük önem taşıyor. Yerelleştirmenin olmaması, çok uluslu SAP müşterilerini pahalı ve vakit alan denetim raporları sağlama riskiyle karşı karşıya bırakabilir.
Güncellemeler. Birçok şirket SAP için en güncel iyileştirme paketlerini uygulamıyor. Yeni zorunluluğa uymak için müşterilerin OSS sürümlerini yüklemeleri gerekiyor. Maalesef OSS sürümlerini yüklemek, küresel SAP şablonları üzerinde yıkıcı etkilere neden olabiliyor ve finansal işlemlerde bozulma veya aksaklık yaşanmasına yol açabiliyor. Ayrıca OSS sürümlerinin yüklenmesini yönetmek hem zor olur hem de kaynakları tüketiyor, yeni OSS sürümünün yüklenmesi de 6 ayı bulabiliyor. Bu nedenle, süreç Hindistan’da e-fatura uyumluluğu, son yürürlüğe girme tarihinden çok sonraya uzayabilir ve beklenmediği kadar pahalıya mal olabilir.
Entegrasyon. Birçok uluslararası şirket, ülkeden ülkeye farklı fatura senaryolarına sahip ve bu işlemlerin, küresel ve şirket genelindeki işlemlerle nasıl entegre edileceğini kavrayamıyor. Fatura işleme konusunda entegrasyonun olmaması Hindistan’da ve diğer bölgelerde uyum ile ilgili sorunlara neden olabilir ve bu uyumsuzluk; para cezası, sevkiyat ve ödemelerde eksiklik, tedarikçilerle ve müşterilerle gergin ilişkiler gibi ciddi sonuçlar doğurabilir.
Değişiklik. Hindistan vergi dairesi hâlâ zorunlu e-fatura zorunluluğunun ayrıntılarını paylaşıyor ve muhtemelen gelecek aylarda ve yıllarda da paylaşmaya devam edecek. Dünya genelinde e-fatura zorunlulukları hızla ve aniden değişme eğiliminde ve bu yüzden SAP müşterileri, regülasyon düzenindeki değişikliklere adapte olmak ve kritik finansal süreçlere bunları dahil etmek için uğraş veriyor. Hindistan’da da farklı şeyler yaşanmıyor ama böyle büyük ve önemli bir ülkede regülasyona uyumlu olmamak bir seçenek olamaz. SAP müşterilerinin, kendileri için değişiklikleri takip edip uygulayacak bir iş ortağına ihtiyaçları var.
GST Suvidha Sağlayıcıları veya GSP’ler, devlet elektronik belgeleri inceleyip kabul ederken şirketlere fatura işlemlerinde yardımcı olacak web platformları sunuyor. GSP’ler yardımcı ve hatta gerekli olsa da Hindistan’ın yeni e-fatura zorunluluğu sürecinde SAP müşterilerinin karşılaşmaları muhtemel olan sorunlara çözüm bulmuyor.
GSP’ler temel olarak bilgi işlemeyi sağlar, uyumu sağlamaz. Nitelikleri gereği, SAP finansal uygulamaları için yerelleştirme ve güncelleme hizmeti vermezler. Hindistan’ın iç kapsamında durum böyle, ancak bunlar e-fatura sistemlerinin çok uluslu entegrasyonunu da sağlamaz, e-fatura zorunluluklarında yapılan değişikleri yeterli derece takip etmez ve bu değişiklikleri temel sistemlere dahil etmez.
Süre hızla biterken Hindistan’daki e-fatura sürecine uymaya çalışan çok uluslu SAP müşterileri, şirketlerin 1 Ekim’e ve ötesine hazırlanırken karşılaştıkları sorunları anlayabilen ve çözebilen iş ortaklarına ihtiyaç duyuyor. Hindistan zorunlu e-fatura hakkında ciddiyetini artırırken ve zorunluluğun içeriği hızla değişirken hazırlıksız olmak veya uyum sağlamamak asla bir seçenek olamaz.
Sovos, tüm dünyada SAP müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir. Sovos şirketleri, Hindistan ve tüm dünyadaki e-fatura zorunluluklarıyla nasıl uyumlu tutuyor öğrenin.
Hindistan ekonomisinin büyüklüğü ve bu yeni uygulamaya zorunlu geçiş yapacak firmaların sayısı düşünüldüğünde, fatura onaylamanın yeni kapsamı birçok firmayı ilgilendiren sıcak bir gündem konusu.
13 Aralık 2019 tarihli Hindistan Resmi Gazetesi’nde yayımlanan 68/2019 sayılı Tebliğ’de belirtildiği gibi, beklenen reformun yasal zemini hazır. Yayımlanan Tebliğ’de sadece vergi mükellefi kapsamına, zorunlu tarihe ve Fatura Referans Numarası (IRN) şartına düzenleme getirildi.
Bunlar uygulama reformunun temel unsurları olsa da henüz netlik kazanmayan ve yasal zemini oturtulmamış birçok husus var.
Örneğin,
Bu gibi sorulara verilecek yanıtlar; firma stratejilerini, süreçlerini ve planlama aşamalarını büyük ölçüde etkileyecek. Ancak fatura hazırlama, imzalama ve arşivleme süreçleri bu sorulara getirilecek açıklamalara bağlı olduğundan, işletmelerin uyumluluk süreçlerinin de etkilenmesi söz konusu.
Dolayısıyla, firmaların 1 Nisan 2020 tarihinden önce hazır olabilmeleri için ilgili makamların bu konuya en kısa sürede açıklık getirmesi gerekiyor.
İş akışıyla ilgili bilgilerin büyük bölümü Mal ve Hizmet Vergileri Ağı (GSTN) tanıtım yazısında ve SSS bölümünde yer alsa da çelişkili bilgiler barındırdıkları için bunların yasal olarak bir bağlayıcılıkları bulunmuyor.
Şu anda durum pek öyle görünmese de, e-faturanın geçerli olduğu ülkelerde doğrulama mekanizması da sürecin bir parçası haline gelmiş durumda. Hatta doğrulama işlemi, kimi e-fatura alıcıları için zorunlu tutuluyor.
Şimdiye kadar iş akışında Hindistan yetkililerince önerilmiş bir otomatik doğrulama sürecinden hiç söz edilmemiş olsa da, bu konuya daha sonra değinip değinilmeyeceği ayrı bir beklenti konusu.
GSTN’nin resmi internet sitesinde yer alan SSS bölümünde, yukarıda altı çizilen konuların da ele alınacağı bazı hususlara açıklık getirmek için ileride yönetmelik değişiklikleri ve duyurular yapılacağı belirtildi. Elbette piyasanın beklentisi son geçiş tarihi olan 1 Nisan 2020’in çok öncesinde bu belirsizliklere açıklama getirilmesi yönünde.
Ancak açıklama yapılmasa da, bu süreç içerisindeki işletmeler bu tarihe kadar hazırlıklarını yapıyorlar ve çözümlerini somut yasal veriler yerine varsayımlara dayandırıyorlar.
Yeni sistemin hem Hindistan hükümetine hem de iş dünyasına faydalı olacağına şüphe yok. Ancak gerekli açıklamalar yakında yayınlanmazsa, bu kapsama giren firmaların uyumluluğu riske girebilir.
Asya ve ötesindeki bölgelere ait ülkelerin zorunlu e-fatura sistemini uygulamaya almaları çok uluslu firmalar için de kapsamlı sonuçlar doğuracak.
İşletmelerin cezai yaptırım çekinceleri olmaksızın sınır ötesi ticaret yapmaya devam edebilmeleri için vergi yönetmeliklerine getirilen bütün değişikliklerden haberdar olmaları büyük önem taşıyor.
Dünya çapındaki müşterilerimizin e-fatura uyumluluğu ile baş etmelerine 10 yıldan fazla bir süredir yardımcı oluyoruz. Hindistan ve tüm dünyadaki e-faturalandırma mevzuatlarına nasıl uyumlu kalabileceğinizi hemen öğrenin.