1 Ocak 2019’dan bu yana yabancı elektronik hizmet sağlayıcılar, Tayvan’daki bireysel alıcılara elektronik hizmet satmaları durumunda bir tür e-fatura olan bulut fatura kesmek zorunda. Bunun yanı sıra, Tayvan’ın yerel vergi daireleri, zorunlu olmasa da e-fatura kullanımını yaygınlaştırmak için yurt içindeki vergi mükelleflerine yönelik teşvikler çıkarıyor.
Tayvan’daki e-fatura sistemin ayrıntılarına girmeden önce e-fatura sisteminin temelini oluşturan GUI (Government Uniform Invoice) sisteminden bahsetmek gerekir.
GUI, vergi dairelerinin yönettiği ve önceden numaralandırdığı standart bir KDV faturasıdır. Tüm işletmeler, yasal muafiyetler dışında KDV’ye tabi olan her tür mal ve hizmet satışında GUI oluşturmak zorundadır.
Vergi mükellefleri, Tayvan’daki yerel yetkili vergi idaresi tarafından işletme sicilinin onaylanmasından sonra GUI düzenlemeye başlayabilir. Vergi mükellefleri, basılı GUI ve elektronik GUI (e-GUI) gibi farklı türde GUI’ler oluşturabilir. E-GUI, internet veya diğer elektronik araçlarla oluşturulan, iletilen veya alınan GUI’lerdir.
1 Ocak 2019’dan bu yana Tayvan’daki son kullanıcılara elektronik hizmet satışı yapan yabancı elektronik hizmet sağlayıcıların e-GUI düzenlemeleri zorunludur. Öte yandan, Tayvan’daki yerli vergi mükellefleri dahil olmak üzere daha genel işletmeler için e-GUI kullanımı isteğe bağlıdır.
E-GUI oluşturma sırasında vergi mükelleflerinin işletme tescili sürecinde vergi dairelerinin verdiği numaraları kullanması gerekiyor. E-GUI’nin, vergi dairesinin belirlediği bir XML formatına dayalı olarak vergi dairesi tarafından yayınlanan MIG 3.2.1 teknik dokümanına uygun olması gerekiyor. E-GUI oluşturulduktan sonra, işletmelerle son kullanıcılar (B2C) arasındaki işlemler için 48 saat içinde, işletmeler arası işlemlerde (B2B) ise 7 gün içinde fatura bilgilerinin vergi dairesinin platformuna yüklenmesi zorunlu.
Uygulama kapsamına giren yabancı işletmeler veya e-GUI oluşturmak isteyen kuruluşlar, e-GUI kesmek üçüncü taraf bir hizmet sağlayıcıyla anlaşabiliyor. Alternatif olarak, Maliye Bakanlığı’nın sunduğu yazılımına dayalı bir çözüm uygulanabiliyor.
Elektronik fatura kullanımı yıllardır Tayvanlı yetkililer tarafından teşvik ediliyor. Sonuç olarak giderek daha fazla işletme e-GUI kullanmaya başladı. Aynı zamanda yabancı elektronik hizmet sağlayıcılarına yönelik elektronik fatura kesme zorunluluğu da ülkede e-faturanın yaygınlaşmasında önemli bir rol oynadı. Tayvan’ın e-fatura süreçlerini dijitalleştirme konusunda uzun bir yol almış olsa da Tayvan’daki düzenlemelere göre hala kağıt fatura kesilebiliyor. Ülkede zorunlu e-fatura kapsamının tüm işletmeleri kapsayacak şekilde genişleyip genişlemeyeceğini görmek için gelecek dönemde gelişmeleri takip edeceğiz.
Tüm dünyada müşterilerine e-dönüşüm uyumluluğu sağlayabilen Sovos ile, dünyanın her yerinde işletmenizi sorunsuz bir şekilde yönetebilirsiniz.
Filipinler’de sürekli işlem denetimi (CTC) Elektronik Fatura/Makbuz Sistemi (EIS) hükümetin uygulamanın açılışı için seçtiği 100 büyük vergi mükellefinin kullanımına resmi olarak açıldı. Vergi mükellefleri canlıya geçiş tarihi öncesinde yeni e-fatura sisteminin teknik gerekliliklerini karşılamada zorlansa da, Filipinler planlanan geçiş tarihini değiştirmedi ve pilot uygulamayı 1 Temmuz 2022’de kullanıma açtı.
Filipinler’deki uygulamada bir kez daha yeni sistemlere uyum sağlama konusunda zorluklar yaşandı ve bu tür süreçlere hazır olmanın hayati önem taşıdığı görüldü
Sovos, bu yılın ilk aylarında test sürecini başlatan altı pilot şirketten biriyle birlikte hükümetin e-fatura iletim platformu üzerinden e-fatura iletmek üzere EIS’ten onay alan ilk yazılım çözümünü geliştirerek kullanıma açtı.
EIS’in canlıya geçmesinden bir gün önce Filipinler vergi dairesi BIR (İç Gelir Bürosu), yeni sistemdeki politika ve yönlendirmeleri içeren ve EIS’te kullanılacak kural ve usulleri belgeleyen 6-2022, 8-2022 ve 9-2022 sayılı Gelir Düzenlemelerini yayınladı.
Düzenlemeler, kendi CTC e-fatura raporlama sistemlerini başarılı şekilde uygulamış olan pilot vergi mükellefleri için yeni bir gelişme olmasa da, yeni uygulamaya uyum sağlamak için hazırlanan mükellefler için aynı durum söz konusu değil.. Mevzuatla birlikte ülkede resmen e-fatura/e-makbuz kesme ve raporlama sistemi kuruluyor. Bu uygulama ilk kez 2018 yılında Hızlandırma ve Kapsayıcılık için Vergi Reformu Yasası (TRAIN) ile başlatılmıştı. Yeni mevzuat aynı zamanda konuyla ilgili bilgileri içeriyor.
1 Temmuz 2022’den itibarıyla seçilmiş olan 100 pilot vergi mükellefi, e-fatura ve e-makbuzlarını EIS üzerinden kesmek ve göndermek zorunda. Uygulama kapsamında BIR, diğer vergi mükellefleri için 2023’ten itibaren kademeli bir geçiş süreci öngörüyor ancak resmi bir takvim henüz açıklanmadı.
Aşağıdaki vergi mükellefleri zorunluluk kapsamına giriyor:
Uygulama kapsamında satış faturaları, resmi makbuzlar, borç ve alacak dekontları, hesap özetleri ve faturalama raporları ve satış düzenlemesi yapılan diğer belgeler EIS platformu üzerinden gerçek zamana yakın şekilde, yani oluşturulma tarihinden itibaren en fazla üç (3) takvim günü içinde elektronik olarak oluşturulup gönderilmek zorunda. Belgelerin JSON (JavaScript Object Notation) formatında iletilmesi gerekiyor.
Fatura ve makbuzların oluşturulması ve iletilmesi EIS vergi mükellefleri portalı üzerinden veya API (Uygulama Programlama Arayüzü) kullanılarak yapılabilir. API kullanıldığı takdirde vergi mükellefleri, EIS üzerinden işlem yapmadan önce bir Satış Verileri İletim Sistemi geliştirmek ve buna ilişkin belgelendirmeleri almak zorunda. Bunun için, vergi mükellefinin sistemi hakkında ayrıntılı bilgileri içeren belgeler gönderilerek EIS Belgelendirmesi ve İletim İzni (PTT) için başvuru yapılması gerekiyor.
Düzenlemelerde EIS’e bağlı vergi mükellefleri için basılı fatura ve makbuz gönderiminin artık gerekli olmadığı belirtilse de, arşivleme gereklilikleri henüz değiştirilmedi. Yani 10 yıllık arşivleme döneminde vergi mükellefleri gönderdikleri belgelerin basılı kopyalarını ilk beş (5) yıl boyunca saklamak zorunda. Bu tarihten sonra kalan 5 yıl için belgeler sadece elektronik formatta saklanabilecek.
Ayrıca mevzuatta KDV indirimi için sadece EIS üzerinden başarılı şekilde gönderilmiş faturaların kullanılabileceği belirtiliyor.
Pilot uygulamadaki 100 vergi mükellefinin çoğu uygulamanın başlayacağı tarihe uymakta zorlandı. Bu nedenle EIS, belirlenen tarihe kadar gereklilikleri neden karşılayamadıklarını ve uyumu sağlamayı planladıkları tarihi, EIS tarafından onaylanacak olan takvimi de içeren bir Yeminli Beyan sunmaları kaydıyla, belli vergi mükellefleri için uygulamanın başlangıç tarihini değiştirmeyi kabul etti.
Vergi dairesi, e-faturaların/e-makbuzların EIS’e gönderilmemesi veya geç gönderilmesi durumunda düzenlemelere uyum sağlayamayanlar için cezai yaptırım uygulayabilecek ve sistem üzerinden bildirilmeyen satışlar ek incelemeye tabi olacak.
Pilot programın başlatılmasından ve CTC’nin yasal çerçevesinin oluşturulmasının ardından hükümet, kapsama giren tüm vergi mükellefleri için 2023 yılında uygulamayı kademeli olarak yürürlüğe koymayı planlıyor. Ancak zorunlu EIS kapsamına girmeyen vergi mükellefleri de isterlerse sisteme kaydolup düzenlemelere uyum sağlamayı tercih edebilir.
Sovos, pilot vergi mükelleflerinden biri vasıtasıyla, EIS üzerinden e-fatura göndermek için belgelendirilen ilk yazılım sağlayıcısı oldu ve bugün Filipinler’deki CTC e-fatura raporlamasına uyum sağlamaya hazır. Nitelikli çözümümüz ve Filipinler’deki vergi sistemleri hakkındaki tecrübelerimiz ile şirketlerin vergi uyum konularını çözmelerine yardımcı oluyoruz.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
E-fatura alanında son dönemde gördüğümüz diğer birçok ulusal inisiyatifin aksine, Avustralya’nın işletmeler arası faturalar için sürekli işlem denetimlerini veya hükümet portalının kullanımını gündeme alma planı bulunmuyor.
Yakın zamandaki kamuoyuyla istişare sürecinden anlaşıldığı kadarıyla, şu anda Avustralya’da asıl hedef işletmelerin elektronik faturaya geçişini hızlandırmanın yollarını bulmak. Bu istişare süreci, hükümetin Kasım 2020’de başlattığı ve işletmelerin nezdinde e-fatura kullanımının değerini artırma ve iş farkındalığını ve kullanımını yaygınlaştırma konusunda hükümetin ciddi bir çaba göstermesini sağlayan “İşletmelerin e-faturaya zorunlu olarak geçmesi için seçenekler” konulu bir önceki girişimin inşa ettiği temel üzerinden ilerliyor.
Avustralya hükümeti tüm hükümet kurumları için 1 Temmuz 2022’den itibaren PEPPOL üzerinden e-fatura almayı zorunlu hale getirmenin yanı sıra, işletmeler arası işlemlerde de e-fatura kullanımını yaygınlaştırmaya çalışıyor ancak bunun için işletmelere elektronik fatura zorunluluğu getirme yöntemini kullanmak istemiyor. Bunun yerine İşletmelerin e-Fatura Hakkı (BER) uygulaması öneriliyor.
Hükümetin önerisi kapsamında işletmeler, ticaret yaptıkları kuruluşlardan kağıt fatura yerine PEPPOL ağı üzerinden e-fatura göndermelerini isteme hakkına sahip olacak.
İşletmelerin bu talepleri göndermek ve almak için sistemlerini PEPPOL üzerinden e-fatura alabilecek şekilde kurmaları gerekecek. İşletmeler bu sistemi kurduktan sonra, ‘hakkını’ kullanabilecek ve diğer şirketlerin PEPPOL üzerinden e-fatura göndermesini talep edebilecek.
Mevcut öneriye göre BER üç aşamada uygulanacak; ilk aşamada büyük işletmeler, sonraki aşamalarda ise küçük ve orta ölçekli işletmeler uygulama kapsamına alınacak. BER için olası uygulama takvimi aşağıdaki şekilde olacak:
Avustralya’da işletmeler arası e-fatura kullanımını yaygınlaştırmaya dönük BER girişimi, işletmeleri bu yönde desteklemek üzere önerilen diğer bazı girişimlerle de destekleniyor. Bu tedbirlerden biri, PEPPOL sistemiyle uyumlu elektronik veri değişimi (EDI) ağlarının kurulması. Özellikle birden fazla EDI sistemi kullanan büyük işletmelerle iş yapan küçük işletmeler için EDI ağları, PEPPOL sistemi üzerinden e-fatura kullanımının yaygınlaşmasını engelleyeceğinden, birden fazla EDI sistemi kullanan işletmeler için PEPPOL sistemiyle uyumlu EDI ağlarının kurulması masrafları azaltabilir. Ayrıca hükümet, e-fatura kullanımını, satın almadan ödemeye kadar olan tüm sürece (P2P) yaymayı değerlendiriyor. E-faturayı da kapsayan verimli ve standartlaştırılmış bir P2P sisteminin benimsenmesi gündeme gelirse, işletmeler e-fatura kullanımından daha fazla değer elde edebilir.
Son olarak, e-faturanın ödemelerle entegrasyonu da e-fatura kullanımını artırmak için önerilen yöntemlerden bir diğeri. Bu sayede işletmeler, tedarikçilerden gelen faturaları doğrudan kendi muhasebe yazılımlarına alabilecek ve bu faturaları kendi ödeme sistemleri üzerinden ödeyebilecek.
Önerilen tedbirlerin e-faturanın yaygınlaştırmasını hızlandırmada ne kadar etkili olacağı ve zorunlu e-fatura kullanımı tüm dünyada yaygınlaşırken Avustralya hükümetinin e-fatura zorunluluğu getirmemekle doğru kararı verip vermediğini ileride göreceğiz.
Güncel dijital vergi zorunluluklarını ve ihtiyaçlarını öğrenmek için bizimle iletişime geçin.
Güney Kore’de, zorunlu e-fatura uygulamasını sürekli işlem denetimi raporlama yükümlülüğüyle birleştiren ve sorunsuz olarak işleyen bir e-fatura sistemi bulunuyor. On yıldan uzun süre önce yürürlüğe giren bu olgun ve oturmuş sistemde yıllar sonra ilk kez önemli değişiklikler yapılıyor.
Kısa süre önce 31445 sayılı Başkanlık Kararnamesi (Kararname) ile Katma Değer Vergisi Kanunu’nun Uygulama Esaslarındaki belli hükümlerde değişikliğe gidildi. Birçok değişikliğin yanı sıra e-fatura uygulamasının kapsamı genişletildi ve yeni bir takvim ile yeni eşik sınırları belirlendi. Yani Güney Kore’de daha fazla sayıda vergi mükellefinin takvime uygun olarak e-fatura düzenlemelerine uyum sağlaması gerekecek.
Güney Kore’de e-fatura uygulaması 2011’den bu yana tüm kurumsal işletmeler için zorunlu. 2012’den itibaren, yıllar içinde birkaç kez güncellenmiş olan eşik sınırlarına uyan şahıs şirketlerinin (girişimcilerin) de e-fatura yükümlülüklerine uyması gerekiyor. Şu anda bir önceki vergi döneminde toplam cirosu (vergiden muaf işlemler dahil olmak üzere) 300 milyon KRW veya daha fazla olan şahıs şirketlerinin ülkedeki e-fatura düzenlemelerine uyması gerekiyor.
Yakın zamanda yapılan değişikliklerin ardından söz konusu eşik 200 milyon KRW’ye indirildi ve bu yeni eşik sınırı 1 Temmuz 2022’den itibaren uygulanacak. Vergi dairesi bunun yanı sıra gelecekte yapılacak değişiklikleri de duyurdu; buna göre 1 Temmuz 2023’ten itibaren eşik değer bir kez daha indirilerek 100 milyon KRW’ye düşecek. Güney Kore vergi dairesi bu sayede daha fazla işletmenin e-fatura düzenlemelerine uymasını sağlayarak vergi kaynakları konusunda şeffaflığı artırmayı hedefliyor.
E-fatura zorunluluğunun kapsamının genişletilmesi şaşırtıcı bir adım değil. Sürekli işlem denetimi uygulanan diğer birçok ülkede olduğu gibi, çok sayıda vergi mükellefinden toplanan işlem verileri, vergi dairelerinin KDV, pazardaki trendler ve daha birçok konuda daha fazla bilgi sahibi olmasını sağlıyor.
Güney Kore’deki e-fatura uygulaması, başarısı ve olgunluğu sayesinde Asya Pasifik bölgesindeki diğer ülkelere de ilham vermeye devam ediyor. Filipinler’deki vergi dairesi 1 Temmuz 2022’den itibaren ülkedeki en büyük 100 vergi mükellefine yönelik bir pilot e-fatura uygulamasını başlatmaya hazırlanıyor. E-fatura sistemi tasarlanırken, Filipinler vergi dairesi yetkilileri Güney Koreli mevkidaşlarıyla toplantılar düzenleyerek Kore’nin uzmanlığından ve deneyiminden faydalandı. Dolayısıyla Filipinler, Kore’deki sisteme görece benzer bir sürekli işlem denetimi sistemi uygulayacak.
Güncel dijital vergi zorunluluklarını ve ihtiyaçlarını öğrenmek için bizimle iletişime geçin.
Geçtiğimiz on yıl boyunca Vietnam hükümeti, ülkede ekonomik faaliyetler yürüten şirketler için e-fatura zorunluluğu getirerek Vietnam’da KDV kaçakçılığını azaltmak için uygulanabilir bir çözüm geliştirmekteydi. Nihayet ülke çapında zorunlu e-fatura uygulamasının 1 Temmuz 2022 itibarıyla yürürlüğe gireceği açıklandı.
Ülkede zorunlu e-fatura uygulamasının Temmuz 2020 olan asıl başlangıç tarihinin ertelenmesine karşın, Vietnam hükümeti uygulama için hızlı bir şekilde yeni bir tarih belirledi.
Aynı yılın Ekim ayında, e-fatura zorunluluğunu 1 Temmuz 2022’ye kadar erteleyen 123 sayılı Kararname ile yeni bir takvim açıklandı. Bu yeni takvim aynı zamanda Vergi İdaresi Kanunu’nda öngörülen e-fatura sistemiyle ilgili düzenlemelerin yürürlüğe gireceği tarihlerle de uyumlu.
Vietnam Genel Vergilendirme Başkanlığı, ilk aşamada altı ilde ve şehirde yerel vergi idareleriyle çalışacağını açıkladı: Ho Chi Minh, Hanoi, Binh Dinh, Quang Ninh, Hai Phong ve Phu Tho’da yeni e-fatura zorunluluğu için teknik çözümlerin uygulanmasına ve bağlantı, veri aktarımı, veri alımı ve veri depolamaya imkân veren bir bilgi teknolojileri sisteminin inşasına başlanacak. Genel Vergilendirme Başkanlığının eylem planına göre bu altı şehir ve il Mart 2022’ye kadar e-fatura sisteminin uygulanması için hazır olacak.
Genel Vergilendirme Başkanlığı, Nisan 2022’den itibaren yeni e-fatura sisteminin diğer il ve şehirlerde de uygulanacağını duyurdu.
Söz konusu yerel uygulama planı kapsamında Temmuz 2022’ye kadar Vietnam’daki tüm şehirlerde ve illerde, 123 sayılı Kararnamede ve yeni e-fatura sistemine ilişkin belli konularda yönlendirici ve açıklayıcı bilgiler veren Genelgede belirtilen düzenlemeler esasında e-fatura sistemi kurulmuş olacak.
Vietnam’da faaliyet yürüten, vergiye tabi kişilerin 1 Temmuz 2022’den itibaren işlemlerini e-faturalı olarak yapması ve yeni yasal çerçeveye uyum sağlaması gerekecek. Girişimler, iktisadi kuruluşlar, diğer kuruluşlar, aile işletmeleri ve kişilerin, 123 sayılı Kararnamede bahsedilen düzenlemelere uygun şekilde e-fatura kullanmaya başlaması için yerel vergi idarelerine kaydolmaları gerekiyor.
Vietnam nihayet zorunlu e-fatura uygulamasına geçiyor. Ancak gerekli teknik belgeler ve yeni e-fatura sisteminin yerel olarak uygulanmasıyla ilgili yapılması gereken daha çok iş var. Vietnam Genel Vergilendirme Başkanlığının zorunlu e-fatura uygulamasına geçiş için tüm gereklilikleri zamanında yerine getirip getiremeyeceğini anlamak için en son gelişmeleri izlemeye devam edeceğiz.
Güncel dijital vergi zorunluluklarını ve ihtiyaçlarını öğrenmek için bizimle iletişime geçin.
Eylül ayında, Devlet Vergi İdaresi’ne (STA) bağlı Ningbo Belediye Vergi Dairesi (NMTB) Çin’de faaliyet gösteren seçilmiş vergi mükelleflerinin gönüllülük esasına dayalı olarak, KDV özel faturalarını elektronik olarak düzenlemesini sağlayan pilot programın duyurusunu yaptı.
Çin’de iki tür KDV faturası mevcut: KDV özel faturalar ve KDV genel faturalar. İlk fatura türü, sadece genel KDV vergi mükellefleri tarafından düzenlenebilir ve girdi KDV’si talep etmek için kullanılabilir. Diğer yandan KDV genel faturalar, küçük ölçekli vergi mükellefleri tarafından elektronik olarak düzenlenebilir; ancak girdi KDV’si talebinde kullanılamaz. Bu nedenle, B2B (işletmeden işletmeye) işlemlerinde KDV özel faturalar, B2C (işletmeden müşteriye) işlemlerinde ise KDV genel faturalar daha yaygın olarak kullanılmaktadır.
Mevcut durumda, KDV özel faturaların çıktısının kesinti amacıyla alınması ve diğer ticari ortaklara kağıt fatura olarak gönderilmesi gerekiyor. İşleme dahil olan ortaklar, gelecekte karşılaşabilecekleri herhangi bir denetim için orijinal faturayı da saklamak zorunda. Ancak Ningbo’nun duyurduğu yeni pilot program, Çin’de yeni bir e-fatura döneminin başlangıcı olabilir.
Program, e-fatura kullanımını teşvik etmeyi ve artırmayı amaçlıyor. Program kapsamında elektronik KDV özel faturalar, kağıt KDV özel faturalarla aynı kanuni geçerliliğe, başlıca amaç ve kullanım regülasyonlarına sahip olacak.
NMTB, özel e-faturalar için vergi mükelleflerine ücretsiz fatura düzenleme hizmeti sağlamak amacıyla STA tarafından geliştirilen KDV elektronik faturalara yönelik kamu hizmeti platformunu kullanıyor. Kişiler ve şirketler, KDV özel elektronik fatura bilgileri için ulusal KDV fatura denetim platformu üzerinden kontrol sağlayabilecekler. E-faturayı, ulusal KDV fatura denetim platformundan indirebilir ve belgedeki elektronik imzanın geçerliliğini doğrulayabilirler.
Pilot programa seçilen vergi mükelleflerinin listesi NMTB’nin resmi internet sitesinde yayınlanacak. Sadece bu listede yer alan vergi mükellefleri, program kapsamındaki bölge olan Ningbo’da, NMTB yetkisi altındaki vergi mükelleflerine elektronik KDV özel faturaları düzenleyebilecek.
Çin’de daha önceden uygulanan pilot programlar, sadece KDV genel e-faturaların düzenlenmesine odaklanıyordu. Pilot programın uygulanması, Çin Hükumetinin bu yıl sonuna kadar ülke genelinde KDV faturalarında e-faturayı benimsemeye yönelik iddialı planları için attığı önemli bir adım sayılabilir.
Bu girişimin başarısı, kilit bir role sahip. Programın başarısı, ilk olarak bölge kapsamını genişletmek için doğru zamanın gelip gelmediğini belirleyecek. Aynı zamanda, bu agresif zaman çizelgesine göre Çin’de elektronik KDV özel faturaları için kesin bir uygulamanın gözüpek bir hedef mi yoksa ne yapılacağına dair fiili bir plan mı olduğunu gösterecek.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Dünya, birkaç Latin Amerika ülkesinin hem kâğıt faturaları değiştirmek hem de devletlerin alması gerekenle topladıkları arasındaki KDV açığını kapatmak için elektronik faturayı nasıl başarılı bir şekilde benimsediğine tanıklık etti.
E-fatura zorunluluklarının, fatura sürecinin basitleştirilmesi, işletmeler için maliyetlerin düşürülmesi ve KDV kontrolü için sahteciliğe karşı etkili bir önlem alınması gibi olumlu etkileri, dünyadaki tüm devletler için açık hale geldi. Asya ise, Latin Amerika’da ortaya çıkan bu eğilimi benimseyecek bir sonraki bölge. Asya bölgesindeki bazı hükümetler, mümkün olan en kısa sürede yeni bir fatura sistemi getirmeyi amaçladıklarını açıkladı. Ufukta ne olduğuna biraz ışık tutalım.
Bu yıl, Çin Devlet Vergi İdaresi (STA), fatura sisteminin genişletilmesi ve optimizasyonu hakkındaki görüşlerini yayınladı. STA, KDV elektronik faturalarına yönelik kamu hizmeti platformunu geliştirmeyi ve KDV özel faturalarının yıl sonuna kadar dijitalleştirilmesini desteklemeyi amaçlayan bir plan açıkladı.
Sonucu olarak, Çin‘de bazı bölgelerde e-fatura benimsenmesi süreci hızlandırıldı. Guangzhou Belediye Vergi Dairesi, 1 Mart 2020 tarihinden itibaren şehir genelinde sıradan e-faturaların kullanımını teşvik etmek için bir bildiri yayımladı; vergi mükellefleri, KDV’li elektronik genel fatura kesmeye başlamak için Guangdong Elektronik Vergi Dairesi’ne (http://www.etax-gd.gov.cn) başvurabiliyor. Shenzhen Qianhai Vergi Bürosu ise farklı bir yaklaşım izledi. Bu yıldan itibaren, bölge vergi dairesi artık mükellefler tarafından kâğıt genel fatura almak için başlatılan başvuru ve kâğıt alım taleplerini işleme koymayacak ve küçük ölçekli tüccarları KDV’li elektronik genel fatura kesmek üzere elektronik araçlar kullanmaya yönlendirecek.
2018 yılında, Singapur Devlet Ajansı, Infocomm Medya Geliştirme Kurumu (IMDA), bir PEPPOL Otoritesi olarak kâr amacı gütmeyen uluslararası dernek OpenPEPPOL’a Avrupa dışından katılan ilk Ulusal Otorite oldu. OpenPEPPOL, PEPPOL teknik özelliklerinin geliştirilmesi ve sürdürülmesinden sorumludur. Geçtiğimiz yıl IMDA, uluslararası Peppol E-Dağıtım Ağının bir uzantısı olması amaçlanan ülke çapındaki e-fatura ağını resmen açarak işletmelerin diğer şirketlerle uluslararası işlem yapabilmelerini sağladı. Bu yıl, ülke çapında e-fatura girişimini genişletme planıyla ilerleyen IMDA, Singapur’da faaliyet gösteren işletmelerin artık ulusal e-fatura ağı üzerinden devlet kurumlarına e-fatura gönderebileceğini duyurdu.
IMDA, ayrıca E-Fatura Kaydı Hibesi (E-Invoicing Registration Grant) aracılığıyla işletmeleri, işlemlerini e-fatura ile kayıt altına almaya teşvik etti. Bu avantaj, 25 Mart 2020 ve sonrasında Singapur’da aktif ve kayıtlı şirketler için geçerli ve bu şirketlerin 31 Aralık 2020’den önce e-fatura ağına kaydolmaları halinde hibe almalarına izin veriliyor.
Tayland‘da hükümet, e-vergi vermek için de sertifikalı üçüncü taraf hizmet sağlayıcıları kullanarak e-fatura kullanımını artıracak bir çerçeve ile sağlam bir e-fatura sistemi geliştirmek üzere çalışıyor. Bu işletmeler için uygulanabilir bir alternatif. Bazıları kendi e-vergi sistemlerine yatırım yapmak veya geliştirmek istemezken, bazıları da kendi uyumlu sistemlerini sürdürmek için sürekli olarak uygulanması gereken karmaşık teknik ve yasal adımlar nedeniyle gerçekçi bir şekilde uygun bir faturalama sistemi oluşturamıyor. Dolayısıyla Elektronik İşlemler Geliştirme Ajansı (ETDA), elektronik hizmet sağlayıcıları için başvuranın çözümünün güvenli ve uyumlu olup olmadığını değerlendirmek üzere bir sertifikalandırma süreci başlattı.
Japonya, Ekim 2023’te, her bir orana karşılık gelen tüketim vergisinin toplam tutarının, kalifiye ihracatçının kayıt numarasıyla birlikte faturaya dâhil edilmesini şart koşan Nitelikli Fatura Sistemi’ne geçecek. Cari geçiş döneminde, yalnızca standarda göre farklı miktarlardaki işlemlerin ve malzemeler için geçerli indirimli oranların faturaya dâhil edilmesi gerekiyor. Bu geçiş, Japon vergi mükelleflerine faturaların düzenlenmesi için gerekli uyum mekanizmalarını oturtabilmeleri için makul bir uyum süresi sağlayacak.
Geçen yıl Filipinler, Dijital Dönüşüm Stratejileri‘nin (PDTS) bir parçası olarak İnovasyon Yasasını yürürlüğe koydu. Bu strateji doğrultusunda, Maliye Bakanlığı 2020 yılının üçüncü çeyreğinde bir e-fatura planının başlatılacağını duyurdu. İç Gelir Bürosu, Güney Kore Hükümeti ile ortaklık yaparak 2022 yılı sonuna kadar gelişimi tamamlamayı ve e-fatura sistemine tamamen geçmiş olmayı hedefliyor.
Bölgedeki değişim rüzgârları, fatura sistemlerinin dijitalleştirilmesi lehine güçlü bir şekilde esiyor. Birçok hükümet, eski ve geleneksel kâğıt faturaların yerine e-faturaları teşvik etmeye karar verdi. İşletmeler, dünya ve özellikle Asya genelinde trend olan yeni e-fatura uyumluluk gereksinimlerini benimsemeye hazırlanmalı.
Verginin geleceğine yönelik detaylı bilgi almak için İngilizce olarak hazırlanan Trends: Continuous Global VAT Compliance dökümanını indirebilir, haberleri ve son gelişmeleri takip etmek için bizi LinkedIn ve Twitter üzerinden takip edebilirsiniz.
Çeşitliliği ile ünlü olan Hindistan, e-fatura çerçevesine de aynı çeşitliliği yansıtıyor. E-fatura tanıtıldığından beri gerekli süreçlerde ve teknik (“JSON”) fatura şemasında çeşitli değişiklikler yapıldı. Bu sayede de mükellefler açısından yeni olanaklar doğdu. Mevcut Sürekli İşlem Denetimi (Continuous Transaction Control-CTC) sistemlerinin çoğu, dijital vergi denetimlerine düzenli olarak yeni unsurlar getirerek, kapsamlarını genellikle yeni alanlara genişlettiğinden, bu tür değişiklikler şaşırtıcı değil. Şili, Meksika ve Türkiye’de olduğu gibi en oturmuş CTC sistemlerinde bile, bu tür değişiklikler sık görülüyor ve kaçınılmaz olarak vergi mükelleflerini sürekli tetikte bekletiyor. CTC kavramı hâlâ nispeten yeni sayılır. Yaklaşık 10-15 yıl önce gündeme ilk geldiğinden bu yana, vergi daireleri bu sistemlerin getirebilecekleri faydalar konusunda akıllıca davrandılar. Sonuç olarak, yeni CTC rejimlerinin tanıtıldığını ve mevcut olanların, vergi denetimlerini daha da optimize etmek amacıyla, sürekli olarak değiştirildiğini görüyoruz.
Hindistan’ın e-fatura sistemi kapsamındaki yükümlülükler henüz yürürlüğe girmedi, ancak yayımlandıklarından tarihten beri bu yükümlülükler birçok kez değişti. Zorunluluk için verilen sürenin bitiminden önce yapılan bu değişiklikler, bu sürenin bir kez daha uzatılacağı anlamına gelmiyor. Doğrusunu söylemek gerekirse, düzenlemelerin yürürlüğe girmesinden önce ve sonra, tüm CTC rejimlerinde değişmeyen tek şey değişikliktir.
Yasal açıdan sadece bir tane düzenleyici değişiklik yapıldı. Bu değişikliğin iki ana bileşeni mevcut. İlk bölüm zorunlu CTC rejimini Ekim 2020’ye erteledi. 21 Mart’ta, 13/2020 No’lu Tebliğ, zorunluluğun hayata geçirilme tarihini ertelemenin yanı sıra, belirli işletme kategorilerini de kapsam dışında bıraktı. Dolayısıyla, değişikliğin ikinci bölümü kapsam dışı olan işletme kategorileri hakkında oldu. Bu kategoriye dahil olanlar: sigortacılar, bankacılık şirketleri ve bankacılık dışı finans şirketleri de dahil olmak üzere finans kurumları; malların karayolu ile taşıma hizmeti veren nakliye acenteleri; yolcu taşımacılığı hizmeti veren firmalar; çok salonlu sinemalarda sinema filmleri gösterme izni bulunan kayıtlı kişiler.
Teknik açıdan bakıldığında, son birkaç ayda iki sefer teknik fatura şeması değişikliği yapıldı; mevcut JSON şema sürümü 1.02’dir. İkinci şema değişikliği esaslı olmasa da, ilk sürüm değişikliği kesinlikle öyleydi: JSON, isteğe bağlı olarak e-irsaliye ile ilgili alanları içerecek şekilde genişletildi. Bu, e-fatura ve e-irsaliye platformları arasındaki arka uç bağlantısı sayesinde, aynı anda hem e-fatura hem de e-irsaliye düzenlemenin mümkün olduğu anlamına geliyor. Sonuç olarak, ilgili tüm fatura ve e-irsaliye bilgileri e-fatura portalından hem e-irsaliye portalına, hem de gerçek zamanlı olarak GST portalına aktarılabilecek. Bu arka uç bağlantısı tam anlamıyla şaşırtıcı değildi. Çünkü GSTN’nin, satıcı için GST iade beyannamelerinin ANX-1 bölümünü ve alıcı için ANX-2 bölümünü IRP’den alınan e-fatura verilerini kullanarak otomatik olarak dolduracağı zaten duyurulmuştu. Ancak yetkililer, e-irsaliyenin önceden doldurulmasının daha uzun vadeli bir hedef olduğunu belirtmişti. Son şema değişikliklerinden sonra açıkça görülüyor ki e-fatura platformu; e-irsaliye ve GST iade platformlarına sağlanan ana veri kaynağı olarak Hindistan hükümetindeki veri toplamanın merkezinde yer alacak. Kullanıcıların artık e-irsaliye sistemine ayrı erişim veya GST dosyalama konularında endişelenmesi pek olası değil, çünkü vergi ile ilgili bu yükümlülükler e-fatura sistemi üzerinden otomatik olarak yerine getirilecek.
Birçok şirket, Ekim ayındaki geçiş tarihinin daha fazla ertelenme ihtimali olup olmadığını merak ederken, e-fatura zorunluluğu kapsamında yer alan çoğu şirket uygulama süreçlerini başlattı. Başka bir erteleme daha olabilir, ancak emin olmanın bir yolu yok. Uygulamayı ertelemek artık işletmeler için çok riskli bir karar olacaktır. Mevcut hükümetin ısrarcı reform vaadi ve ilgili makamların canlı bir Sürekli İşlem Denetimi sisteminden göreceği faydalar göz önüne alındığında, uyumsuzluk büyük riskler getirebilir. Geçiş tarihi yaklaştıkça, riskler daha da artacaktır. 14 Haziran’da gerçekleşecek bir sonraki GST Konseyi toplantısı, kapsam dahilindeki işletmelerin hoş karşılayacağı bir netlik sağlayacaktır.
Sovos, tüm dünyada SAP müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir. Sovos şirketleri, Hindistan ve tüm dünyadaki e-fatura zorunluluklarıyla nasıl uyumlu tutuyor öğrenin.
Katma değer vergisi (KDV) ABD’de mevcut değil, ancak Amerikalı şirketler Latin Amerika, Avrupa ve Asya’daki KDV yükümlülükleriyle gitgide daha fazla karşı karşıya kalıyor. Vergi daireleri, gelirlerindeki büyük farkı kapatmak amacıyla KDV vergi tahsilini dijital hale getirmek için sıkı politikalar uyguluyor. Uyum sağlayamayan Amerikalı şirketler, mecburi KDV denetimlerinin olduğu ülkelerde işletmelerinin bilfiil kapandığını görebilir.
Ama bu KDV nedir? Emin değilseniz endişelenmeyin.İngilizce yayımladığımız 11. Trends in Continuous Global VAT Compliance (Sürekli Küresel KDV Uyumundaki Trendler) raporundan sağlanan bir alıntı, bir el kitabı niteliğinde.
KDV’nin temel prensipi, bir bireyin mal veya hizmetleri tüketmesiyle sonuçlanan ekonomik zincirin her aşamasındaki katma değerden devletin belli oranda pay almasıdır.
Son müşteri de dahil olmak üzere zincirdeki tüm taraflarca KDV ödenirken yalnızca işletmeler girdi vergilerini düşebilir. Bu nedenle, faturalara ilişkin KDV gereklilikleri genellikle yalnızca işletmeler arasında geçerlidir. Birçok devlet, şirketlerin borçlandığı “dolaylı” vergileri belirlemede faturaları asıl kanıt olarak kullanır. KDV, dünyadaki ticaret uluslarının neredeyse tamamı için büyük bir farkla en önemli dolaylı vergidir. Kabaca söylemek gerekirse KDV’nin, tüm kamu gelirinde yüzde 30 oranında payı vardır. Vergi yöntemi olarak KDV esasen özel şirketleri vergi tahsildarı haline getirir. Vergi mükellefinin, vergi tahakkukundaki rolü kritiktir, bu nedenle bu vergiler bazen “öz değerlendirme vergileri” olarak adlandırılır.
Faturalar, KDV konusundaki ilk denetim kaynağı olduğundan fatura oluşturmanın ve değiştirmenin biçimi, içeriği ve yönteminde sıklıkla düzenleme uygulanır. KDV ilk olarak 1950’lerde uygulanmaya başlandı, sonrasında tüm Avrupa’ya ve diğer ülkelere hızla yayıldı.
OECD’nin, sınır ötesi ticarette etkin bir vergilendirme için yüksek düzey standartlar oluşturma girişimlerine rağmen, KDV için küresel kurallar uygulanmıyor. AB’nin KDV sistemi, bir bölgenin yaklaştığı en yakın uyumdur, ancak AB’nin kuralları bile herkesin bildiği gibi karmaşık ve kapsamlıdır.
KDV, şirketlerin satış, satın alma ve genel işletme faaliyetinin ayrılmaz parçası olarak kamu hukuku yükümlülüklerini yerine getirmesine bağlıdır. KDV işleme ve raporlama konusunda şirketlere bağımlı olmak, vergi idarelerinin denetleme yapmasını veya ticari işlemleri kontrol altına almasını zorunlu hale getiriyor. Bununla birlikte, bu denetlemelere rağmen dolandırıcılık ve yolsuzluk nedeniyle devletler, tahsil etmeleri gerekenden çok daha az miktarda KDV topluyor. Bu farka genelde KDV açığı deniyor.
Avrupa Komisyonu’nun son raporuna göre Avrupa’da KDV açığı her yıl yaklaşık 137 milyar Euro’yu buluyor. Bu miktar, birliğin beklenen KDV gelirinde yüzde 11,2 oranında bir kayba tekabül ediyor. Hatalar ve yolsuzlukla birlikte kayıp, yarım milyar Euro olabileceğinden küresel olarak KDV borcunu tahmin etsek de devletlerin tahsil ettiği vergi miktarını tahmin edemiyoruz. Bu Norveç, Avusturya ve Nijerya gibi ülkelerin gayrisafi yurt içi hasılalarına yakın bir miktar. KDV açığı, dünya çapında tahsil edilmesi gereken KDV’nin yüzde 15’i ile 30’una denk geliyor. Bu sayılar, yalnızca iyi niyetli, kayıtlı ticari faaliyetler göz önüne alındığında ortaya çıkıyor, kayıtsız ticari faaliyetler nedeniyle yaşanan vergi geliri kaybı eklendiğinde bu oran çok daha yüksek olabilir.
KDV ve KDV uygulaması hakkında bilmeniz gereken her şeyi biliyor musunuz? Sektördeki KDV kontrolleri hakkında en kapsamlı kılavuzu indirin ve öğrenin.
Vietnam Maliye Bakanlığı, geçtiğimiz günlerde Başbakana bir yasa tasarısı sundu. Söz konusu tasarıyla beraber 1 Kasım 2020 tarihinde hayata geçirilmesi planlanan e-fatura zorunluluğunun 1 Temmuz 2022 tarihine ertelenmesi istendi. Önerilen erteleme kararı, yerel şirketlerin kısıtlı olan tarih içinde e-fatura çözümü uygulamakta karşılaştığı zorlukları çözmek için alındı.
Yayımlanan ilk Vergi İdaresi Kanunu’nda (Kanun No.38/2019/QH14) e-fatura geçiş tarihi, sunulan tasarıdaki ile aynıdır. Ancak sonradan yayımlanan bir başka tebliğ ile bu tarih öne çekilmiş (Kasım 2020) ve takvim kısaltılmıştır. İki çerçeve arasındaki tutarsızlıkların sonucunda, özel sektör bu yeni yükümlülüğün ne zaman yürürlüğe gireceğine dair daha ayrıntılı açıklama talep etti. Onay bekleyen yasa tasarısı, başlangıçta planlanan yayınlanma tarihi olan Temmuz 2022 tarihine işaret ediyor.
Vietnam’da e-faturaya geçiş tarihinin resmi olarak uzatılmasına karşın kurum, kuruluş ve şahısların 1 Temmuz 2022 tarihinden önceki elektronik fatura regülasyonuna gönüllü olarak teşvik edilmektedir. Fakat gönüllü uygulamayı teşvik etmek ve Vietnam’daki vergi mükelleflerinin e-fatura sistemine başarılı bir şekilde geçmesini sağlamak için Vergi Genel Müdürlüğünün zorunlu teknik şartları sağlaması gerekiyor.
Sovos, tüm dünyada müşterilerini e-fatura zorunluluklarına uyumlu tutmak konusunda on yıldan fazla deneyime sahiptir.
Dünya genelinde ülkeler koronavirüs salgınının ekonomik sonuçlarını hafifletmek amacıyla vergi alanında dolaylı tedbirleri yürürlüğe koydu. AB Üye Devletlerince ileriye dönük tedbirler şu şekildedir:
Avusturya, koronavirüs kaynaklı geç ibrazların olması durumunda vergi mükelleflerinin temerrüt faizi ve cezadan muafiyet talep edebileceğini duyurdu.
Belçika ekonomik sıkıntılarla karşılaşan işletmelerin ödeme planı, temerrüt faizinden muafiyet veya para cezasında indirim için başvuruda bulunabileceğini bildirdi. Taleplerin gönderilmesi için son tarih 30 Haziran 2020.
Çekya Hükümeti, çeşitli KDV tedbirlerinin bulunduğu vergi paketini onayladı. Denetim beyanlarının geç sunulması halinde şöyle bir yol izlenecektir: Cezanın 1 Mart 2020 ile 31 Temmuz 2020 arasında tahakkuk etmiş olması şartıyla (raporun geç olmakla beraber ihbar yapılmadan önce sunulması halinde uygulanan) CZK 1,000 tutarındaki cezadan otomatik olarak feragat edilir. Gerekçelerin koronavirüsle ilgili olması halinde, vergi mükellefinin talebi üzerine diğer cezalardan da feragat edilecektir. KDV ertelemesi için gereken başvuru ücretleri, 31 Temmuz 2020’ye kadar talep edilmeyecektir/ alınmayacaktır.
Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, uyguladığı Koronavirüs Destek Programı kapsamında standart KDV oranını 1 Nisan 2020 ile 31 Mayıs 2020 tarihleri arasında %19’dan %17’ye, indirimli KDV oranını da 1 Nisan 2020 ile 15 Temmuz 2020 arasında ise %9’dan %7’de düşürdü. Cirosu 1 milyon Euro’nun altında olan işletmelerin KDV başvuru ve ödeme zorunlulukları da Nisan 2020’nin sonuna kadar ertelendi.
Danimarka parlamentosu KDV ödeme tarihlerini uzatan bir yasa tasarısını onayladı. KDV ödemesini aylık yapan ve son tarihi Mart, Nisan ve Mayıs 2020 olan şirketler için 30’ar günlük uzatılma yapıldı. KDV ödemesini üç ayda bir yapan şirketler için ilk iki üç aylık dönem, ilk iki çeyrek, 1 Eylül’e kadar dosyalanmak üzere birleştirildi. KDV ödemesini yılda iki kez yapan şirketler için, yılın ilk ve ikinci yarıları 1 Mart 2021’e kadar dosyalanmak üzere birleştirildi.
Almanya, ödeme ertelemesini kolaylaştıracak ve vergi tahsilatları ile geç ödeme cezalarını rahatlatacak vergi politikası tedbirlerinin uygulanacağını duyurdu.
Yunanistan yayınladığı kararnameyle KDV ödemelerinin son tarihini erteledi ve mağdur işletmelerin KDV borçlarının tahsilatını askıya aldı.
İtalya yayınladığı kararnameyle mali ikametgahı veya yasal ya da işletme adresi İtalya’da bulunan kurumlar için KDV başvurularının son tarihini 30 Haziran 2020’ye kadar, cezadan muaf olarak uzattı. Bazı endüstri sektörlerindeki vergi mükelleflerinin Mart 2020’de yapmaları gereken KDV ödemeleri de iki ay ertelendi.
Hollanda, mükelleflerin koronavirüsten nasıl etkilendiklerini de içeren yazılı talepleriyle vergi makamına başvurmaları halinde KDV ödemelerinin erteleyeceklerini duyurdu. Talepte bulunulduktan sonra düzeltici tedbirler durdurulacak ve başvurudaki gecikmeye bağlı cezalardan muafiyet sağlanacak.
Polonya büyük ölçekli işletmeler için yeni JPK_V7M (aylık) ve JPK_V7K’nın (üç aylık) 1 Nisan’dan 1 Temmuz 2020’ye ertelenmesini içeren “koruma paketinin” duyurusunu yaptı. Vergi daireleri ayrıca ödeme ertelemesi ve taksitli ödeme gibi rahatlatıcı imkanlar sunmayı çalışacak.
Portekiz, takvimin ikinci üç aylık döneminde yapılacak ödemelerin üç ya da altı aylık taksitlere bölünmesine izin veren bir yönetmelik yayınladı.
Slovak Cumhuriyeti KDV ödemesi için verilen son tarihin uzatılmasını önerdi.
Romanya 1 Nisan 2020’den itibaren geçerli yeni KDV geri ödeme mekanizmasının ve başvuru süresinin 25 Mart 2020’den 25 Nisan 2020’ye ertelendiğinin duyurusunu yaptı.
İspanya başvuru sürelerini uzatacak bir yönetmelik yayınlayacağını duyurdu.
İsveç, “parayı koronavirüsün etkilerini hafifletmek için hiç tahmin edemeyeceği bir yerde kullanmak zorunda kaldığını” kanıtlayan vergi mükellefleri için KDV ödemesini erteleme olasılığının olduğunu duyurdu.
Sovos koronavirüse tepki olarak uygulamaya konanlar dahil olmak üzere, KDV ile ilgili küresel ölçekteki tüm gelişmeleri yakından izlemeye devam ediyor.
Canlı güncellemeleri buradan takip edebilirsiniz. –
Not: Güncellemeler İngilizce yapılacaktır.
Hindistan ekonomisinin büyüklüğü ve bu yeni uygulamaya zorunlu geçiş yapacak firmaların sayısı düşünüldüğünde, fatura onaylamanın yeni kapsamı birçok firmayı ilgilendiren sıcak bir gündem konusu.
13 Aralık 2019 tarihli Hindistan Resmi Gazetesi’nde yayımlanan 68/2019 sayılı Tebliğ’de belirtildiği gibi, beklenen reformun yasal zemini hazır. Yayımlanan Tebliğ’de sadece vergi mükellefi kapsamına, zorunlu tarihe ve Fatura Referans Numarası (IRN) şartına düzenleme getirildi.
Bunlar uygulama reformunun temel unsurları olsa da henüz netlik kazanmayan ve yasal zemini oturtulmamış birçok husus var.
Örneğin,
Bu gibi sorulara verilecek yanıtlar; firma stratejilerini, süreçlerini ve planlama aşamalarını büyük ölçüde etkileyecek. Ancak fatura hazırlama, imzalama ve arşivleme süreçleri bu sorulara getirilecek açıklamalara bağlı olduğundan, işletmelerin uyumluluk süreçlerinin de etkilenmesi söz konusu.
Dolayısıyla, firmaların 1 Nisan 2020 tarihinden önce hazır olabilmeleri için ilgili makamların bu konuya en kısa sürede açıklık getirmesi gerekiyor.
İş akışıyla ilgili bilgilerin büyük bölümü Mal ve Hizmet Vergileri Ağı (GSTN) tanıtım yazısında ve SSS bölümünde yer alsa da çelişkili bilgiler barındırdıkları için bunların yasal olarak bir bağlayıcılıkları bulunmuyor.
Şu anda durum pek öyle görünmese de, e-faturanın geçerli olduğu ülkelerde doğrulama mekanizması da sürecin bir parçası haline gelmiş durumda. Hatta doğrulama işlemi, kimi e-fatura alıcıları için zorunlu tutuluyor.
Şimdiye kadar iş akışında Hindistan yetkililerince önerilmiş bir otomatik doğrulama sürecinden hiç söz edilmemiş olsa da, bu konuya daha sonra değinip değinilmeyeceği ayrı bir beklenti konusu.
GSTN’nin resmi internet sitesinde yer alan SSS bölümünde, yukarıda altı çizilen konuların da ele alınacağı bazı hususlara açıklık getirmek için ileride yönetmelik değişiklikleri ve duyurular yapılacağı belirtildi. Elbette piyasanın beklentisi son geçiş tarihi olan 1 Nisan 2020’in çok öncesinde bu belirsizliklere açıklama getirilmesi yönünde.
Ancak açıklama yapılmasa da, bu süreç içerisindeki işletmeler bu tarihe kadar hazırlıklarını yapıyorlar ve çözümlerini somut yasal veriler yerine varsayımlara dayandırıyorlar.
Yeni sistemin hem Hindistan hükümetine hem de iş dünyasına faydalı olacağına şüphe yok. Ancak gerekli açıklamalar yakında yayınlanmazsa, bu kapsama giren firmaların uyumluluğu riske girebilir.
Asya ve ötesindeki bölgelere ait ülkelerin zorunlu e-fatura sistemini uygulamaya almaları çok uluslu firmalar için de kapsamlı sonuçlar doğuracak.
İşletmelerin cezai yaptırım çekinceleri olmaksızın sınır ötesi ticaret yapmaya devam edebilmeleri için vergi yönetmeliklerine getirilen bütün değişikliklerden haberdar olmaları büyük önem taşıyor.
Dünya çapındaki müşterilerimizin e-fatura uyumluluğu ile baş etmelerine 10 yıldan fazla bir süredir yardımcı oluyoruz. Hindistan ve tüm dünyadaki e-faturalandırma mevzuatlarına nasıl uyumlu kalabileceğinizi hemen öğrenin.